Περίληψη:
Ο κύριος σκοπός αυτής της εργασίας είναι να συγκρίνει τη χρήση του μοντέλου Δείκτη Επιδεκτικότητας Κατολισθήσεων (ΔΕΚ) και του μοντέλου Τεχνητών Νευρωνικών Δικτύων (ΤΝΔ) για να χαρτογραφήσει την επιδεκτικότητα κατολισθήσεων σε μια αποτελούμενη από δύο λεκάνες απορροής περιοχή της Βόρειας Πελοποννήσου. Η σχέση μεταξύ των κατολισθήσεων και των διάφορων αιτιολογικών παραγόντων που συμβάλλουν στην εμφάνιση τους υπολογίστηκε χρησιμοποιώντας μια βασισμένη στα Συστήματα Γεωγραφικών Πληροφοριών (ΣΓΠ) ανάλυση. Ένας χάρτης απογραφής κατολισθήσεων ετοιμάστηκε χρησιμοποιώντας θέσεις κατολισθήσεων που εντοπίστηκαν από δορυφορικές εικόνες (Google Earth) και την υπάρχουσα βιβλιογραφία. Αιτιολογικοί παράγοντες όπως η κάλυψη γης, η γεωλογία, η απόσταση από το οδικό δίκτυο, η απόσταση από το υδρογραφικό δίκτυο, η απόσταση από τα ρήγματα, το υψόμετρο, η κλίση και η έκθεση του αναγλύφου, υπεύθυνοι για την εμφάνιση των κατολισθήσεων, λήφθηκαν υπόψη και εισήχθησαν ως ψηφιδωτά επίπεδα δεδομένων στο ArcGIS. Χάρτες επιδεκτικότητας κατολισθήσεων δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας κάθε μία από τις δύο μεθόδους και έπειτα συγκρίθηκαν και επικυρώθηκαν. Οι χάρτες επιδεκτικότητας κατολισθήσεων που κατασκευάστηκαν ταξινομήθηκαν σε πέντε ζώνες επιδεκτικότητας: πολύ χαμηλή, χαμηλή, μέτρια, υψηλή και πολύ υψηλή. Η ακρίβεια των μοντέλων μετρήθηκε προσαρμόζοντας τα σε ένα σύνολο επικύρωσης των παρατηρημένων κατολισθήσεων. Για τη διαδικασία επικύρωσης, οι καμπύλες ROC σχεδιάστηκαν και οι τιμές AUC υπολογίστηκαν. Σύμφωνα με τις τιμές AUC 0,852 και 0,842 για τον Δείκτη Επιδεκτικότητας Κατολισθήσεων και τα Τεχνητά Νευρωνικά Δίκτυα, αντιστοίχως, ο Δείκτη Επιδεκτικότητας Κατολισθήσεων διαπιστώθηκε να είναι πιο ακριβής μέθοδος από την άλλη χρησιμοποιούμενη μέθοδο χαρτογράφησης επιδεκτικότητας κατολισθήσεων. Παρ’ όλα αυτά, με βάση αυτά τα αποτελέσματα, και τα δύο μοντέλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μετριάσουν κινδύνους που σχετίζονται με κατολισθήσεις και να βοηθήσουν στο σχεδιασμό των χρήσεων γης.
Περιγραφή:
225 σ., εικ., πίν., χάρτες, σχ.