Ολικό και σπλαχνικό λίπος σώματος σε σχέση με δείκτες φλεγμονής και ινσουλινοαντίσταση

Μεταπτυχιακή Εργασία 8350 1001 Αναγνώσεις

Πρωτότυπος Τίτλος:
Ολικό και σπλαχνικό λίπος σώματος σε σχέση με δείκτες φλεγμονής και ινσουλινοαντίσταση
Συγγραφέας:
Πολυχρονοπούλου, Μαρία Χριστίνα
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η παχυσαρκία και η σύσταση σώματος φαίνεται να συσχετίζονται με τα επίπεδα των λιποκινών, των δεικτών φλεγμονής καθώς και με την εμφάνιση ινσουλινοαντίστασης στους ενήλικες. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση της ύπαρξης ανάλογων συσχετίσεων σε παιδικό πληθυσμό, καθώς και ο προσδιορισμός των κατωφλικών τιμών των ανθρωπομετρικών δεικτών που σχετίζονται με την παχυσαρκία, και συγκεκριμένα δεικτών ολικού και σπλαχνικού λίπους, στις οποίες αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος για την ύπαρξη διαταραγμένων τιμών λιποκινών, αυξημένων τιμών δεικτών φλεγμονής και ινσουλινοαντίστασης. Συμμετέχοντες: Ένα τυχαίο δείγμα 1.000 μαθητών από 5 νομούς (Αθηνών, Πειραιά, Αιτωλοακαρνανίας, Ηρακλείου Κρήτης και Θεσσαλονίκης) ηλικίας 9-13 ετών κλήθηκε να συμμετάσχει στη μελέτη. Μετρήσεις: Στο σύνολο των ανθρωπομετρικών μεταβλητών που αξιολογήθηκαν ήταν ο δείκτης μάζας σώματος, το άθροισμα δερματοπτυχών, η περιφέρεια μέσης & ισχίου, η λιπώδης μάζα σε κιλά αλλά και σε % ποσοστό, το ολικό λίπος κοιλιάς, το λίπος κορμού και το σπλαχνικό λίπος. Όσον αφορά στους δείκτες ομοιόστασης γλυκόζης οι μεταβλητές που αξιολογήθηκαν ήταν η γλυκόζη και ινσουλίνη νηστείας, καθώς και ο δείκτης ινσουλινοαντίστασης HOMA-IR. Όσον αφορά στους δείκτες φλεγμονής αξιολογήθηκαν η IL-6 και η CRP, καθώς και οι λιποκίνες λεπτίνη και αδιπονεκτίνη. Αποτελέσματα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν την ύπαρξη μέτριων έως ισχυρών συσχετίσεων μεταξύ των ανθρωπομετρικών δεικτών, των δεικτών φλεγμονής, των λιποκινών και των δεικτών ινσουλινοαντίστασης. Αξιοσημείωτο κρίνεται το εύρημα ότι παιδιά με τιμές δείκτη μάζας σώματος, περιφέρειας μέσης και ολικού λίπους σώματος που αντιστοιχούν σε ενδιάμεσα εκατοστημόρια του αυξημένου (85ου) και πολύ αυξημένου (95ου) ή ακόμα και σε μικρότερα του αυξημένου (85ου) μπορούν να έχουν μεταβολικές ανωμαλίες, και συγκεκριμένα αυξημένα επίπεδα λεπτίνης, CRP και ινσουλίνης, καθώς και αυξημένη τιμή για το δείκτη HOMA-IR. Οι κατωφλικές τιμές του % ολικού και % σπλαχνικού λιπώδους ιστού στις οποίες εμφανίζονται ταυτόχρονα όλες οι προαναφερθείσες μεταβολικές διαταραχές είναι 33,8% και 6,05%, αντίστοιχα. Τέλος, προσδιορίστηκαν οι αντίστοιχες κατωφλικές τιμές για όλους τους επιμέρους ανθρωπομετρικούς δείκτες που αξιολογήθηκαν. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα δεδομένα της παρούσης μελέτης η παχυσαρκία, αλλά ακόμα και το υπέρβαρο, μπορούν να συνοδεύονται από ένα παθολογικό μεταβολικό προφίλ, που χαρακτηρίζεται από αυξημένες τιμές λεπτίνης, CRP, ινσουλίνης και δείκτη HOMA-IR. Κατά συνέπεια, η παιδική παχυσαρκία είναι μια παθολογική κατάσταση που μπορεί να οδηγεί στη συνύπαρξη μεταβολικών επιπλοκών καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη για οργάνωση δράσεων πρόληψης και αντιμετώπισής της.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2013-02-28
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Λοιπά Θέματα:
Παχυσαρκία στα παιδιά
Obesity in children
Λίπος - Φυσιολογικές απόψεις
Fat - Physiological aspects
Φλεγμονή
Inflammation
Ινσουλινοαντίσταση
Insulin resistance
Περιγραφή:
66 σ., εικ., πίν.
Άδεια χρήσης:
19429 Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0