Διαπληθυσμιακή σύγκριση των επιπέδων ενδομυϊκών λιποειδών σε διαβητικά και παχύσαρκα άτομα και η σχέση τους με το γλυκαιμικό έλεγχο

Μεταπτυχιακή Εργασία 6415 746 Αναγνώσεις

Πρωτότυπος Τίτλος:
Διαπληθυσμιακή σύγκριση των επιπέδων ενδομυϊκών λιποειδών σε διαβητικά και παχύσαρκα άτομα και η σχέση τους με το γλυκαιμικό έλεγχο
Συγγραφέας:
Λυμπέρη, Μαίρη
Επιβλέπων καθηγητής:
Κάβουρας, Σταύρος
Περίληψη:
Πολλές μελέτες έχουν βρει μια αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στα επίπεδα ενδομυϊκών λιποειδών και την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ακόμη νεότερες μελέτες έχουν προτείνει ότι η μείωση της ευαισθησίας της ινσουλίνης στους σκελετικούς μύες είναι αποτέλεσμα συσσώρευσης κάποιων ενδιάμεσων μορίων ή παραγώγων του μεταβολισμού των λιποειδών, όπως τα διγλυκερίδια και τα κηραμίδια. Ωστόσο τα επίπεδα ενδομυϊκών διγλυκεριδίων δεν έχουν εξεταστεί μέχρι τώρα σε διαβητικά άτομα. Στόχος της μελέτης αυτής ήταν να διερευνήσει το ρόλο του σακχαρώδη διαβήτη και της παχυσαρκίας στην ενδομυϊκή συσσώρευση διγλυκεριδίων, αλλά και τριγλυκεριδίων και τη σχέση τους με το γλυκαιμικό έλεγχο και την ινσουλινοαντίσταση. Οι εθελοντές μας ήταν 34 άτομα (14 άνδρες και 20 γυναίκες). Η πειραματική διαδικασία περιελάμβανε την εκτίμηση του γλυκαιμικού ελέγχου μέσω της δοκιμασίας ανοχής γλυκόζης, και της ινσουλινοαντίστασης, μέσω του ομοιοστατικού μοντέλου, και τη μέτρηση τω ενδομυϊκών διγλυκεριδίων και τριγλυκεριδίων. Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: μη διαβητικοί-παχύσαρκοι (n=19), διαβητικοί-μη παχύσαρκοι (n=4), διαβητικοί-παχύσαρκοι (n=11). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι διαβητικοί, είτε ήταν παχύσαρκοι είτε όχι είχαν παρόμοια καμπύλη γλυκόζης. Οι διαβητικοί-παχύσαρκοι παρουσίασαν μεγαλύτερη ινσουλινοαντίσταση σε σχέση με τις άλλες δύο ομάδες (p<0.005). Επίσης η συγκέντρωση των ενδομυϊκών τριγλυκεριδίων σε αυτή την ομάδα ήταν πολύ μεγαλύτερη σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες (p<0.005). Δε βρήκαμε στατιστικά σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις των ενδομυϊκών διγλυκεριδίων στις τρεις ομάδες. Συμπερασματικά, τα διαβητικά άτομα που δεν είναι παχύσαρκα έχουν σχεδόν ίδιο ποσοστό ενδομυϊκών τριγλυκεριδίων με τους παχύσαρκους μη διαβητικούς, άρα ο σακχαρώδης διαβήτης αν δε συνδυαστεί με την παχυσαρκία δεν προκαλεί τόσο μεγάλη συγκέντρωση ενδομυϊκών τριγλυκεριδίων. Η μη εύρεση διαφορών ανάμεσα στις τρεις ομάδες στα ενδομυϊκά διγλυκερίδια, θέτει σε αμφισβήτηση το ρόλο των μορίων αυτών στην εκδήλωση ινσουλινοαντίστασης, τουλάχιστον υπό συνθήκες νηστείας.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2008-10-27
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διαιτολογία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Σακχαρώδης διαβήτης
Παχυσαρκία
Ινσουλινοαντίσταση
Περιγραφή:
75 σ. : εικ., πίν., διαγρ.
Άδεια χρήσης:
19429 Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0

, lymperh.pdf