Πρωτότυπος Τίτλος:
Διατροφή και καρδιαγγειακός κίνδυνος σε άτομα με οικογενή υπερχοληστερολαιμία: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση
Συγγραφέας:
Μπάρκας, Φώτιος, Λάμπρος
Επιβλέπων καθηγητής:
Παναγιωτάκος, Δημοσθένης
Περίληψη:
Εισαγωγή: Αν και η δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά/χοληστερόλη και οι φυτικές στερόλες/στανόλες προτείνονται σε παιδιά και ασθενείς με οικογενή υπερχηληστερολαιμία, δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα από τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες που να επιβεβαιώνουν τις συστάσεις αυτές.
Σκοπός: Η διερεύνηση της επίδρασης της υπολιπιδαιμικής δίαιτας και άλλων διαιτητικών παρεμβάσεων στην επίπτωση της καρδιαγγειακής νόσου ή θνητότητας και στο λιπιδαιμικό προφίλ ατόμων με οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Μεθοδολογία έρευνας: Αναζητήθηκαν σχετικές μελέτες από τις βάσεις δεδομένων US National Library of Medicine National Institutes of Health Metabolism Trials Register και clinicaltrials.gov χρησιμοποιώντας τις εξής λέξεις-κλειδιά: δίαιτα, διαιτητικές, φυτικές στερόλες, στανόλες, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, ίνες και οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Κριτήρια επιλογής: Συμπεριελήφθησαν τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες που μελέτησαν την επίδραση της υπολιπιδαιμικής δίαιτας και άλλων διαιτητικών παρεμβάσεων σε παιδιά και ενήλικες με οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Σύνθεση και ανάλυση δεδομένων: Δύο συγγραφείς αξιολόγησαν ανεξάρτητα την επιλεξιμότητα των μελετών και τον κίνδυνο μεροληψίας, ενώ ένας εξήγαγε τα δεδομένα, με ανεξάρτητη επαλήθευση της εξαγωγής δεδομένων από έναν άλλο ερευνητή.
Αποτελέσματα: Συμπεριλήφθηκαν συνολικά 17 δοκιμές με 376 συμμετέχοντες σε 8 ομάδες σύγκρισης. Ο κίνδυνος μεροληψίας για τις περισσότερες από τις παραμέτρους που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμησή του ήταν χαμηλός ή ασαφής. Η επίπτωση ή θνητότητα καρδιαγγειακής νόσου δεν αξιολογήθηκαν σε καμία από τις μελέτες. Σχετικά με το λιπιδαιμικό προφίλ των ασθενών, παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά για τις ακόλουθες συγκρίσεις και αποτελέσματα: τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μείωσαν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων (μέση διαφορά [MD]: -0,27 mmol/L, διάστημα εμπιστοσύνης 95% [CI]: -0,47 έως -0,07, p<0,01) συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο. Παρατηρήθηκε μια στατιστικά μη σημαντική τάση για τη μείωση των επιπέδων της ολικής χοληστερόλης (MD: -0,34, 95% CI: -0,68 έως 0, mmol/L, p=0,05) και της χοληστερόλης των χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (MD: -0,31, 95% CI: -0,61 έως 0, mmol/L, p=0,05). Σε σύγκριση με την υπολιπιδαιμική δίαιτα, η επιπρόσθετη κατανάλωση φυτικών στανολών μείωσαν τα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης (MD: -0,62 mmol/L, 95% CI: -1,13 έως -0,11, p=0,02) και της χοληστερόλης των χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (MD: -0,58 mmol/L, 95% CI: -1,08 έως -0,09, p=0,02). Το ίδιο παρατηρήθηκε και με τις φυτικές στερόλες (MD: -0,46 mmol/L, 95% CI: -0,76 έως -0,17, p<0,01 για τη χοληστερόλη και MD: -0,45 mmol/L, 95% CI: -0,74 έως -0,16, p<0,01 για τη χοληστερόλη των χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών). Δεν παρατηρήθηκε σημαντική ετερογένεια μεταξύ των μελετών που συμπεριελήφθησαν σε αυτές τις αναλύσεις.
Συμπεράσματα: Οι διαθέσιμες κλινικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η προσθήκη των φυτικών στερολών ή στανολών στην υπολιπιδαιμική δίαιτα μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης σε άτομα με οικογενή υπερχηληστερολαιμία. Αντίθετα, η χορήγηση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μειώνει αποτελεσματικά τα τριγλυκερίδια και ενδεχομένως να μειώνει και τη χοληστερόλη των ασθενών αυτών. Απαιτούνται επιπρόσθετες μελέτες για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της δίαιτας χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά/χοληστερόλη και της προσθήκης σόγιας ή διαιτητικών ινών σε άτομα με οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Σκοπός: Η διερεύνηση της επίδρασης της υπολιπιδαιμικής δίαιτας και άλλων διαιτητικών παρεμβάσεων στην επίπτωση της καρδιαγγειακής νόσου ή θνητότητας και στο λιπιδαιμικό προφίλ ατόμων με οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Μεθοδολογία έρευνας: Αναζητήθηκαν σχετικές μελέτες από τις βάσεις δεδομένων US National Library of Medicine National Institutes of Health Metabolism Trials Register και clinicaltrials.gov χρησιμοποιώντας τις εξής λέξεις-κλειδιά: δίαιτα, διαιτητικές, φυτικές στερόλες, στανόλες, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, ίνες και οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Κριτήρια επιλογής: Συμπεριελήφθησαν τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες που μελέτησαν την επίδραση της υπολιπιδαιμικής δίαιτας και άλλων διαιτητικών παρεμβάσεων σε παιδιά και ενήλικες με οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Σύνθεση και ανάλυση δεδομένων: Δύο συγγραφείς αξιολόγησαν ανεξάρτητα την επιλεξιμότητα των μελετών και τον κίνδυνο μεροληψίας, ενώ ένας εξήγαγε τα δεδομένα, με ανεξάρτητη επαλήθευση της εξαγωγής δεδομένων από έναν άλλο ερευνητή.
Αποτελέσματα: Συμπεριλήφθηκαν συνολικά 17 δοκιμές με 376 συμμετέχοντες σε 8 ομάδες σύγκρισης. Ο κίνδυνος μεροληψίας για τις περισσότερες από τις παραμέτρους που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμησή του ήταν χαμηλός ή ασαφής. Η επίπτωση ή θνητότητα καρδιαγγειακής νόσου δεν αξιολογήθηκαν σε καμία από τις μελέτες. Σχετικά με το λιπιδαιμικό προφίλ των ασθενών, παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά για τις ακόλουθες συγκρίσεις και αποτελέσματα: τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μείωσαν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων (μέση διαφορά [MD]: -0,27 mmol/L, διάστημα εμπιστοσύνης 95% [CI]: -0,47 έως -0,07, p<0,01) συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο. Παρατηρήθηκε μια στατιστικά μη σημαντική τάση για τη μείωση των επιπέδων της ολικής χοληστερόλης (MD: -0,34, 95% CI: -0,68 έως 0, mmol/L, p=0,05) και της χοληστερόλης των χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (MD: -0,31, 95% CI: -0,61 έως 0, mmol/L, p=0,05). Σε σύγκριση με την υπολιπιδαιμική δίαιτα, η επιπρόσθετη κατανάλωση φυτικών στανολών μείωσαν τα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης (MD: -0,62 mmol/L, 95% CI: -1,13 έως -0,11, p=0,02) και της χοληστερόλης των χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (MD: -0,58 mmol/L, 95% CI: -1,08 έως -0,09, p=0,02). Το ίδιο παρατηρήθηκε και με τις φυτικές στερόλες (MD: -0,46 mmol/L, 95% CI: -0,76 έως -0,17, p<0,01 για τη χοληστερόλη και MD: -0,45 mmol/L, 95% CI: -0,74 έως -0,16, p<0,01 για τη χοληστερόλη των χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών). Δεν παρατηρήθηκε σημαντική ετερογένεια μεταξύ των μελετών που συμπεριελήφθησαν σε αυτές τις αναλύσεις.
Συμπεράσματα: Οι διαθέσιμες κλινικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η προσθήκη των φυτικών στερολών ή στανολών στην υπολιπιδαιμική δίαιτα μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης σε άτομα με οικογενή υπερχηληστερολαιμία. Αντίθετα, η χορήγηση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μειώνει αποτελεσματικά τα τριγλυκερίδια και ενδεχομένως να μειώνει και τη χοληστερόλη των ασθενών αυτών. Απαιτούνται επιπρόσθετες μελέτες για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της δίαιτας χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά/χοληστερόλη και της προσθήκης σόγιας ή διαιτητικών ινών σε άτομα με οικογενή υπερχοληστερολαιμία.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-06-29
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Αγγλικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διαιτητική θεραπεία
Διαιτολογία (Γενικά)
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Διαιτολογία (Γενικά)
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Καρδιαγγειακό σύστημα - Ασθένειες
Διατροφικές έρευνες
Διατροφικές έρευνες
Λέξεις-κλειδιά:
οικογενή υπερχοληστερολαιμία, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, στανόλες, φυτικές στερόλες, δίαιτα
Περιγραφή:
140 σ.:εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
