Συγκριτική μελέτη της απόκρισης δεικτών φλεγμονής σε δύο διαφορετικά πρωτόκολλα έκκεντρης άσκησης στα άνω και κάτω άκρα υγειών αγύμναστων εθελοντών- Επίδραση διατροφικών χαρακτηριστικών

Ρωμάνος, Γεράσιμος, Παναγιώτης

Νομικός, Τζώρτζης

Θεωρητικό υπόβαθρο: Πρωτόκολλα άσκησης με έντονο περιεχόμενο έκκεντρων συστολών, τα οποία προκαλούν ασκησιογενή μυϊκή βλάβη (ΑΜΒ) που συνοδεύεται από φλεγμονή, θα μπορούσαν να αποτελέσουν καλά μοντέλα πρόκλησης φλεγμονώδους απόκρισης στον άνθρωπο. Σκοπός: Στόχος της εργασίας ήταν η εφαρμογή δύο πρωτοκόλλων έκκεντρης άσκησης στα κάτω και άνω άκρα, με σκοπό να αναζητηθούν διαφορές στην απόκριση του αριθμού λευκοκυττάρων και στην C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP), ως δείκτες ασκησιογενούς φλεγμονής. Μεθοδολογική προσέγγιση: Δέκα νέοι, αγύμναστοι, υγιείς εθελοντές (22,9 + 2,4 έτη, 5 γυναίκες), εκτέλεσαν 100 άλματα από ύψος με ημί-κάθισμα, και 80 έκκεντρες κάμψεις δικεφάλων (στο 90% της μέγιστης δύναμής τους). Βιολογικά δείγματα συλλέχθηκαν πριν και έως και 48 ώρες μετά την άσκηση. Σε όλες τις χρονικές στιγμές έγινε εργοφυσιολογική αξιολόγηση των εθελοντών και μετρήθηκαν οι λευκοκυτταρικοί πληθυσμοί με αιματολογικό αναλυτή και η CRP με τη μέθοδο ELISA. Αποτελέσματα: Τόσο το πρωτόκολλο των άνω άκρων όσο και το πρωτόκολλο των κάτω άκρων προκαλούν αύξηση στον αριθμό λευκοκυττάρων (WBC) παρόμοιας μορφής και έντασης, η οποία εντοπίζεται 2 ώρες μετά την άσκηση (αύξηση 25%). Ο αριθμός λευκοκυττάρων επανέρχεται στα προ-άσκησης επίπεδα από τις 24 ώρες και μετά. Το πρωτόκολλο των κάτω άκρων δεν μπόρεσε να προκαλέσει αλλαγές στα επίπεδα της CRP σε αντίθεση με το πρωτόκολλο των άνω άκρων το οποίο οδήγησε σε μία τάση υπό-κλινικής αύξησης της CRP. Σε κανένα πρωτόκολλο δεν παρατηρήθηκε διαφοροποίηση μεταξύ αντρών και γυναικών.Τα βασικά χαρακτηριστικά των εθελοντών δεν συσχετίστηκαν με τις μεταβολές των επιπέδων WBC και CRP μετά τα δύο πρωτόκολλα. Η ανάλυση συσχετίσεων με τα διατροφικά χαρακτηριστικά των εθελοντών έδειξε ότι μετά το πρωτόκολλο των κάτω άκρων η κατανάλωση ελαιολάδου και η προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα σχετίζονται αντίστροφα με τις αυξήσεις της CRP αμέσως μετά την άσκηση ενώ η κατανάλωση καφεΐνης θετικά. Μετά το πρωτόκολλο των άνω άκρων η κατανάλωση νιασίνης και θειαμίνης σχετίζεται αρνητικά με τις αυξήσεις της CRP μετά την άσκηση. Τέλος, οι ποσοστιαίες μεταβολές της IL-6 μετά το πρωτόκολλο των κάτω άκρων σχετίζεται θετικά με τις αυξήσεις τις CRP και των WBC μετά την άσκηση. Συμπεράσματα: Δείκτες φλεγμονής, όπως η CRP και ο αριθμός λευκοκυττάρων, μεταβάλλονται με διαφορετικό τρόπο με ύστερα από τα δύο πρωτόκολλα άσκησης και οι μεταβολές τους σχετίζονται με διατροφικά χαρακτηριστικά των εθελοντών υποδεικνύοντας ότι η ΑΜΒ μπορεί να αποτελέσει καλό μοντέλο μελέτης των αντιφλεγμονωδών επιδράσεων της διατροφής στον άνθρωπο αρκεί να επιλεχθούν τα κατάλληλα μοντέλα άσκησης.

2018-10-14

Ελληνικά

Διαιτολογία (Γενικά)

Άσκηση - Διαιτολογικές απόψεις
Αθλητές - Διατροφή
Διατροφικές συνήθειες - Αθλητές

έκκεντρη άσκηση

68 σ.,πίν.,διαγρ.

Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0