Συγκριτική μελέτη της απόκρισης δεικτών οξειδοαναγωγικής κατάστασης σε δύο διαφορετικά πρωτόκολλα έκκεντρης άσκησης στα άνω και κάτω άκρα υγειών αγύμναστων εθελοντών- Επίδραση διατροφικών χαρακτηριστικών

Μεταπτυχιακή Εργασία 20684 425 Αναγνώσεις

Πρωτότυπος Τίτλος:
Συγκριτική μελέτη της απόκρισης δεικτών οξειδοαναγωγικής κατάστασης σε δύο διαφορετικά πρωτόκολλα έκκεντρης άσκησης στα άνω και κάτω άκρα υγειών αγύμναστων εθελοντών- Επίδραση διατροφικών χαρακτηριστικών
Συγγραφέας:
Στεργίου, Ιωάννα Ι.
Επιβλέπων καθηγητής:
Νομικός, Τζώρτζης
Περίληψη:
Θεωρητικό υπόβαθρο: Η ασκησιογενής μυϊκή βλάβη (ΑΜΒ), που προκαλείται έπειτα από ασυνήθιστη ή/και έκκεντρη άσκηση, φαίνεται να προκαλεί οξειδωτικό στρες και φλεγμονή στον οργανισμό. Το οξειδωτικό στρες αντιπροσωπεύει μια κατάσταση ανισορροπίας μεταξύ παραγωγής των RONS και της ικανότητας απομάκρυνσής/δέσμευσης τους από τους αντίστοιχους αντιοξειδωτικούς αμυντικούς μηχανισμούς. Πρακτικά η έκκεντρη άσκηση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ένα ελεγχόμενο στρεσογόνο μοντέλο, με το οποίο μπορούμε να αξιολογήσουμε την δυνατότητα των αντιοξειδωτικών μηχανισμών του οργανισμού αλλά και τον ρυθμό οξείδωσης βασικών συστατικών.
Σκοπός: Στόχος της εργασίας ήταν η εφαρμογή δύο πρωτοκόλλων έκκεντρης άσκησης στα κάτω και άνω άκρα, με σκοπό να ερευνηθούν οι διαφορές στην απόκριση της δραστικότητας του αντιοξειδωτικού ενζύμου GPX και των λιπιδικών υπεροξειδίων (LOOH) μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων άσκησης.
Μεθοδολογική προσέγγιση: Δέκα αγύμναστοι, υγιείς εθελοντές, εκτέλεσαν 100 άλματα από ύψος με ημικάθισμα, και 80 έκκεντρες κάμψεις δικεφάλων (στο 90% της μέγιστης δύναμής τους) . Έγινε αιμοληψία σε 6 χρονικές στιγμές, πριν την άσκηση (baseline και pre-exercise) και αμέσως μετά την άσκηση (post exercise ,2 , 24 και 48 ώρες) και μετρήθηκε η μεταβολή της δραστικότητας του αντιοξειδωτικού ένζυμου GPX3 και των λιπιδικών υπεροξειδίων (LOOH) στον ορό .
Αποτελέσματα: Τόσο η μεταβολή της GPX3 όσο και της LOOH φαίνεται να μεταβάλλονται στατιστικά στο χρόνο στο πρωτόκολλο των Κάτω Άκρων, και όχι στα Άνω Άκρα, ενώ όταν έγινε σύγκριση μεταξύ των δύο φυλών δεν υπήρχε καμία στατιστικά σημαντική διαφορά. Παρατηρείται στατιστικά σημαντική αύξηση της LOOH (17,8% ) στο πρωτόκολλο των Κάτω Άκρων αμέσως μετά την άσκηση (Post) αλλά και μείωση αυτής μετέπειτα. Αντιθέτως παρατηρείται η τάση για αύξηση της δραστικότητας της GPX3, ιδιαίτερα στη χρονική στιγμή 48h και στα δύο πρωτόκολλα.
Συμπεράσματα: Και τα δύο πρωτόκολλα άσκησης μπορούν να προκαλέσουν λιπιδική υπεροξείδωση στο ορό όπως εκτιμάται από την λιπιδική υπεροξέιδωση με την μέθοδο LOOH, αλλά και αύξηση των αντιοξειδωτικών ενζύμων GPX3. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ ανδρών και γυναικών στη μεταβολή και των δύο δεικτών οξειδοαναγωγής. Η κινητική μεταβολή της GPX3 δεν αλλάζει στα 2 πρωτόκολλα, ενώ η LOOH αυξάνει μόνο από την επίδραση του πρωτοκόλλου των Κάτω Άκρων. Η αύξηση της LOOH φαίνεται ότι συμπαρασύρει την αύξηση της GPX3 σε μια προσπάθεια του οργανισμού να αντιμετωπίσει το ασκησιογενές οξειδωτικό στρες
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-07-17
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Άσκηση - Διαιτολογικές απόψεις
Αθλητές - Διατροφή
Διατροφικές συνήθειες - Αθλητές
Λέξεις-κλειδιά:
αντιοξειδωτικά, διατροφικές συνήθειες, ασκησιογενής μυϊκή βλάβη, έκκεντρη άσκηση, οξειδωτικό στρές
Περιγραφή:
109 σ.:εικ.,πίν.,διαγρ.,σχ.
Άδεια χρήσης:
19429 Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0

IoannaStergiou.pdf

1 MB