Πρωτότυπος Τίτλος:
Δημόσιος Χώρος και Έμφυλες Ταυτότητες: Η περίπτωση του αστικού πάρκου του Πεδίου του Άρεως
Συγγραφέας:
Ράπτη, Χρυσούλα, Απόστολος
Επιβλέπων καθηγητής:
Πρατσινάκης, Εμμανουήλ
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο τη μελέτη της σημασίας και της λειτουργίας του αστικού δημόσιου χώρου στο κέντρο της Αθήνας μέσα από τις διαφορετικές εμπειρίες, αντιλήψεις αλλά και τα διαφορετικά νοήματα που του αποδίδονται από τα ενήλικα κοινωνικά υποκείμενα που συχνάζουν σε αυτόν. Αναλυτικότερα, εστιάζοντας στα αστικά πάρκα και ειδικότερα στο πάρκο του Πεδίου του Άρεως, ο στόχος της έρευνας είναι η διερεύνηση πιθανών διαφοροποιήσεων στη χρήση του δημόσιου χώρου, τις αντιλήψεις σε σχέση με αυτόν, καθώς και των συναισθημάτων που δημιουργούνται κατά τη χρήση του, σε σχέση με την έμφυλη ταυτότητα των υποκειμένων.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην παρούσα εργασία είναι η εξής: Αρχικά μελετήθηκε η διεθνής και ελληνική βιβλιογραφία για τις έννοιες του δημόσιου χώρου και των έμφυλων ταυτοτήτων και αφετέρου για την αλληλεπίδραση τους. Κατόπιν, δημιουργήθηκε το προσχέδιο της εργασίας με τον καταμερισμό κεφαλαίων, ενοτήτων και υποενοτήτων. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκαν πολλαπλές επισκέψεις στο πεδίο έρευνας με στόχο την παρατήρηση και
καταγραφή των συμπεριφορών των ατόμων σε αυτόν καθώς και των διαφορετικών τρόπων χρήσης του . Αυτό σε συνδυασμό με την βιβλιογραφική επισκόπηση οδήγησαν στην δημιουργία των οδηγών συνέντευξης και εν συνεχεία στην επιλογή του δείγματος.
Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν 12 ημι-δομημένες συνεντεύξεις με τέσσερις γυναίκες, τέσσερις άντρες και τέσσερα άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ. Οι συνεντεύξεις αποκωδικοποιήθηκαν και αναλύθηκαν συγκριτικά και οδήγησαν στην ανάπτυξη των συμπερασμάτων της μελέτης.
Τα ερευνητικά ευρήματα αναδεικνύουν τη διαφορετική χρήση του δημόσιου χώρου από τα άτομα ανάλογα με την έμφυλη ταυτότητά τους. Συγκεκριμένα, τα άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, λόγω των κοινωνικών διακρίσεων με τις οποίες έχουν έρθει αντιμέτωπα κατά τη διάρκεια της ζωής τους, πολλές φορές επιλέγουν μια στρατηγική χωρικής αυτοπεριθωριοποίηση, όπως για παράδειγμα πηγαίνοντας στο πάρκο κυρίως τις βραδινές ώρες. Παρ’όλα, τα άτομα με τα οποία συνομίλησα δεν αξιολογούν τέτοιες στρατηγικές αρνητικά ούτε περιγράφουν αυτές τις στρατηγικές ως μειονεξία. Ταυτόχρονα παρατηρούμε διαφορές στα βιώματα και τα συναισθήματα και μεταξύ αντρών και γυναικών. Συγκεκριμένα οι γυναίκες που δεν ανήκουν στο «ισχυρό» φύλο, αυτό των ανδρών, αισθάνονται μεγαλύτερη ευαλωτότητα στο χώρο του πάρκου ενώ κάποιες από τις συνομιλήτριες μου ανέφεραν ότι έχουν υπάρξει θύματα επιθέσεων κάτι που έχει επηρεάσει τον τρόπου που χρησιμοποιούν
και βιώνουν τον χώρο του πάρκου. Οι άνδρες εμφανίζονται ως κυρίαρχο φύλο, χωρίς όμως να εκλείπουν πλήρως αισθήματα φόβου.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην παρούσα εργασία είναι η εξής: Αρχικά μελετήθηκε η διεθνής και ελληνική βιβλιογραφία για τις έννοιες του δημόσιου χώρου και των έμφυλων ταυτοτήτων και αφετέρου για την αλληλεπίδραση τους. Κατόπιν, δημιουργήθηκε το προσχέδιο της εργασίας με τον καταμερισμό κεφαλαίων, ενοτήτων και υποενοτήτων. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκαν πολλαπλές επισκέψεις στο πεδίο έρευνας με στόχο την παρατήρηση και
καταγραφή των συμπεριφορών των ατόμων σε αυτόν καθώς και των διαφορετικών τρόπων χρήσης του . Αυτό σε συνδυασμό με την βιβλιογραφική επισκόπηση οδήγησαν στην δημιουργία των οδηγών συνέντευξης και εν συνεχεία στην επιλογή του δείγματος.
Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν 12 ημι-δομημένες συνεντεύξεις με τέσσερις γυναίκες, τέσσερις άντρες και τέσσερα άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ. Οι συνεντεύξεις αποκωδικοποιήθηκαν και αναλύθηκαν συγκριτικά και οδήγησαν στην ανάπτυξη των συμπερασμάτων της μελέτης.
Τα ερευνητικά ευρήματα αναδεικνύουν τη διαφορετική χρήση του δημόσιου χώρου από τα άτομα ανάλογα με την έμφυλη ταυτότητά τους. Συγκεκριμένα, τα άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, λόγω των κοινωνικών διακρίσεων με τις οποίες έχουν έρθει αντιμέτωπα κατά τη διάρκεια της ζωής τους, πολλές φορές επιλέγουν μια στρατηγική χωρικής αυτοπεριθωριοποίηση, όπως για παράδειγμα πηγαίνοντας στο πάρκο κυρίως τις βραδινές ώρες. Παρ’όλα, τα άτομα με τα οποία συνομίλησα δεν αξιολογούν τέτοιες στρατηγικές αρνητικά ούτε περιγράφουν αυτές τις στρατηγικές ως μειονεξία. Ταυτόχρονα παρατηρούμε διαφορές στα βιώματα και τα συναισθήματα και μεταξύ αντρών και γυναικών. Συγκεκριμένα οι γυναίκες που δεν ανήκουν στο «ισχυρό» φύλο, αυτό των ανδρών, αισθάνονται μεγαλύτερη ευαλωτότητα στο χώρο του πάρκου ενώ κάποιες από τις συνομιλήτριες μου ανέφεραν ότι έχουν υπάρξει θύματα επιθέσεων κάτι που έχει επηρεάσει τον τρόπου που χρησιμοποιούν
και βιώνουν τον χώρο του πάρκου. Οι άνδρες εμφανίζονται ως κυρίαρχο φύλο, χωρίς όμως να εκλείπουν πλήρως αισθήματα φόβου.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-04-11
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Γεωγραφία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Κοινωνική ταυτότητα - Ελλάδα
Λέξεις-κλειδιά:
κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, δημόσιος χώρος, έμφυλες ταυτότητες, Αστικά πάρκα
Περιγραφή:
70 σ.,πίν.,χάρτες
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
