Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο ρόλος των λιποκυτταροκινών στη μεταβολική υγεία σε άτομα σχολικής ηλικίας. Δεδομένα από τη μελέτη Healthy Growth
Συγγραφέας:
Μπόκου, Νικολέτα-Μαρία, Μιχαήλ
Επιβλέπων καθηγητής:
Αναστασίου, Κωνσταντίνος
Περίληψη:
Εισαγωγή: Το Μεταβολικό Σύνδρομο είναι μια πολυπαραγοντική πάθηση που χαρακτηρίζεται από ένα σύμπλεγμα αλληλένδετων παραγόντων κινδύνου (κεντρική παχυσαρκία, ινσουλινοαντίσταση, υπεργλυκαιμία, δυσλιπιδαιμία, και αρτηριακή υπέρταση), με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο πρώιμης ανάπτυξης καρδιαγγειακών νοσημάτων και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Ο αυξανόμενος επιπολασμός του το καθιστά ένα από τα κορυφαία προβλήματα δημόσιας υγείας παγκοσμίως, τόσο για τους ενήλικες όσο και για τα παιδιά. Στην παρούσα μελέτη ασχοληθήκαμε με τα παιδιά, ωστόσο η διαθέσιμη βιβλιογραφία έχει βασιστεί κατά κύριο λόγο στους ενήλικες.
Σκοπός: Σκοπός της εν λόγω μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανών συσχετίσεων των επιπέδων λεπτίνης, αδιπονεκτίνης και του λόγου τους, με την μεταβολική υγεία παιδιών 9-13 ετών.
Υλικό: Το δείγμα αποτελούνταν από 2627 παιδιά (1329 αγόρια και 1298 κορίτσια) ηλικίας 9-13 ετών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Μεθοδολογία: Για τον ορισμό του Μεταβολικού Συνδρόμου χρησιμοποιήθηκαν τα κριτήρια του IDF (2007), προσαρμοσμένα για παιδιά και εφήβους. Από τους εθελοντές ελήφθησαν δείγματα αίματος, ανθρωπομετρικοί και κλινικοί δείκτες και πραγματοποιήθηκε φυσική εξέταση. Στην πολλαπλή παλινδρόμηση έγινε διόρθωση για το στάδιο ενήβωσης των παιδιών (στάδιο Tanner).
Αποτελέσματα: Ο συνολικός επιπολασμός του Μεταβολικού Συνδρόμου στα παιδιά ήταν 2,2%. Επικρατέστερος παράγοντας του Μεταβολικού Συνδρόμου, με συχνότητα εμφάνισης 21,4%, ήταν τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης νηστείας και ασθενέστερος τα επίπεδα τριγλυκεριδίων αίματος (1,6%). Τα αποτελέσματα της λογαριθμικής παλινδρόμησης, όταν δεν συνυπολογίστηκε κανένας συγχητικός παράγοντας, έδειξαν ότι τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, τα υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης, τα χαμηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης, η κεντρική παχυσαρκία και το ίδιο το Μεταβολικό Σύνδρομο, παρουσιάζουν θετική στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τον λόγο της λεπτίνης προς την αδιπονεκτίνη. Αντίστοιχα, όταν προστέθηκε το στάδιο Tanner ως συγχυτικός παράγοντας, θετική στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τον λόγο εμφάνισαν τα υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης και τα χαμηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης.
Συμπέρασμα: Συνοψίζοντας, ο λόγος της λεπτίνης προς την αδιπονεκτίνη, εμφανίζει σημαντική συσχέτιση με όλα τα επιμέρους συστατικά του Μεταβολικού Συνδρόμου και με το ίδιο το σύνδρομο, με εξαίρεση τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης πλάσματος νηστείας, υποδηλώνοντας την αξία του ως προγνωστικό δείκτη για την παρουσία του συνδρόμου. Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες είναι απαραίτητες σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, για σύγκριση και εξαγωγή πιο αντιπροσωπευτικών συμπερασμάτων.
Σκοπός: Σκοπός της εν λόγω μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανών συσχετίσεων των επιπέδων λεπτίνης, αδιπονεκτίνης και του λόγου τους, με την μεταβολική υγεία παιδιών 9-13 ετών.
Υλικό: Το δείγμα αποτελούνταν από 2627 παιδιά (1329 αγόρια και 1298 κορίτσια) ηλικίας 9-13 ετών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Μεθοδολογία: Για τον ορισμό του Μεταβολικού Συνδρόμου χρησιμοποιήθηκαν τα κριτήρια του IDF (2007), προσαρμοσμένα για παιδιά και εφήβους. Από τους εθελοντές ελήφθησαν δείγματα αίματος, ανθρωπομετρικοί και κλινικοί δείκτες και πραγματοποιήθηκε φυσική εξέταση. Στην πολλαπλή παλινδρόμηση έγινε διόρθωση για το στάδιο ενήβωσης των παιδιών (στάδιο Tanner).
Αποτελέσματα: Ο συνολικός επιπολασμός του Μεταβολικού Συνδρόμου στα παιδιά ήταν 2,2%. Επικρατέστερος παράγοντας του Μεταβολικού Συνδρόμου, με συχνότητα εμφάνισης 21,4%, ήταν τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης νηστείας και ασθενέστερος τα επίπεδα τριγλυκεριδίων αίματος (1,6%). Τα αποτελέσματα της λογαριθμικής παλινδρόμησης, όταν δεν συνυπολογίστηκε κανένας συγχητικός παράγοντας, έδειξαν ότι τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, τα υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης, τα χαμηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης, η κεντρική παχυσαρκία και το ίδιο το Μεταβολικό Σύνδρομο, παρουσιάζουν θετική στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τον λόγο της λεπτίνης προς την αδιπονεκτίνη. Αντίστοιχα, όταν προστέθηκε το στάδιο Tanner ως συγχυτικός παράγοντας, θετική στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τον λόγο εμφάνισαν τα υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης και τα χαμηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης.
Συμπέρασμα: Συνοψίζοντας, ο λόγος της λεπτίνης προς την αδιπονεκτίνη, εμφανίζει σημαντική συσχέτιση με όλα τα επιμέρους συστατικά του Μεταβολικού Συνδρόμου και με το ίδιο το σύνδρομο, με εξαίρεση τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης πλάσματος νηστείας, υποδηλώνοντας την αξία του ως προγνωστικό δείκτη για την παρουσία του συνδρόμου. Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες είναι απαραίτητες σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, για σύγκριση και εξαγωγή πιο αντιπροσωπευτικών συμπερασμάτων.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2023-08-28
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Μεταβολισμός - Διαταραχές - Παιδιά
Λέξεις-κλειδιά:
Παιδιά, αδιπονεκτίνη, λεπτίνη, λόγος λεπτίνης προς αδιπονεκτίνη, Μεταβολικό σύνδρομο
Περιγραφή:
72 σ.,εικ.,πίν.,διαγρ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
