Πρωτότυπος Τίτλος:
Παρακίνηση και εργασιακή ικανοποίηση σε Δημόσιους Οργανισμούς
Συγγραφέας:
Σδράλης, Γεώργιος, Στυλιανός
Επιβλέπων καθηγητής:
Αγαπητού, Χρύσα
Περίληψη:
Η παρακίνηση των εργαζομένων στον εργασιακό χώρο αποτελεί μείζον ζήτημα τόσο για την επιστήμη της Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων όσο και για τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς στους οποίους οι εργαζόμενοι δραστηριοποιούνται.
Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες σχετικά με την παρακίνηση στον εργασιακό χώρο και τις μεταβλητές που επηρεάζουν την εργασιακή συμπεριφορά και την ικανοποίηση από την εργασία. Η παρούσα εργασία στηρίζεται στη μελέτη αυτών των θεωριών, προκειμένου να αποκτηθεί σαφή όσο και καθολική εικόνα του πολυσχιδούς θέματος της θεωρίας της παρακίνησης όπως και της ικανοποίησης από την εργασία.
Η παρακίνηση των εργαζομένων στον εργασιακό χώρο είναι πολυπαραγοντικό ζητούμενο, στο οποίο ο εργοδότης, δεν αρκεί απλά να ορίσει μια πεπατημένη, θεωρώντας ότι ο εργαζόμενος θα ακολουθήσει και θα αποδώσει τα μέγιστα, αλλά να λάβει υπόψη του και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κοινού στο οποίο απευθύνεται, όπως μορφωτικό επίπεδο, αντικείμενο εργασίας, προσωπικά ενδιαφέροντα και δεξιότητες του καθενός.
Η παρούσα μελέτη μέσα από την έρευνα που διενεργήθηκε σε ένα υποσύνολο του δημόσιου ευρύτερου τομέα στην ελληνική επικράτεια, έδειξε ότι το οικονομικό κίνητρο παραμένει ένα εκ των ων ουκ άνευ κίνητρο παρακίνησης και παρότρυνσης προκειμένου οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα να καταβάλουν προσπάθειες/να εμπλακούν ενεργά στη δουλειά τους αλλά δεν επηρεάζει σε ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό την εργασιακή κινητοποίηση των συμμετεχόντων. Σύμφωνα όμως με τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, ο παράγοντας που παρακινεί περισσότερο τους εργαζομένους του δημοσίου τομέα, να εμπλακούν ενεργά στη δουλειά τους, είναι πρωτίστως η επιθυμία τους να προσφέρουν στο δημόσιο συμφέρον και δευτερευόντως είτε η επιθυμία τους να ανήκουν σε μία ομάδα είτε το αίσθημα της αυτοπραγμάτωσης και αναγνώρισης και της ικανότητας ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτήν (στην εργασία τους). Παράλληλα οι συμμετέχοντες υπάλληλοι υπηρετούντες στον δημόσιο τομέα, φάνηκε να μην δίνουν ιδιαίτερη σημασία είτε στην κριτική και στη γνώμη όπως και λίγο στον σεβασμό των άλλων (συναδέλφων, προϊσταμένων κ.λπ.) ως προς την εργασιακή τους κινητοποίηση με τα ποσοστά των απαντήσεων μοιρασμένα ως προς αυτό. Τέλος δήλωσαν ότι δεν κινητοποιούνται ιδιαίτερα από το ενδεχόμενο της προαγωγής ενώ άσχημα συναισθήματα, ενοχές και αισθήματα ντροπής δεν φάνηκε να τους κινητοποιούν εργασιακά σε σημαντικό ποσοστό με τα ποσοστά των απαντήσεως μοιρασμένα και εδώ.
Ως εκ τούτου, οι εσωτερικές ανταμοιβές των ερωτηθέντων της παρούσας έρευνας παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην εργασιακή τους κινητοποίηση σε σχέση με τις εξωτερικές ανταμοιβές.
Σχετικά με την παρούσα κατάσταση και την ικανοποίηση που βιώνουν οι ερωτηθέντες συμμετέχοντες εργαζόμενοι του δημοσίου τομέα, μεγάλο ποσοστό δηλώνει πολύ ικανοποιημένο, αρκετά ενθουσιασμένο με τη δουλειά του και ότι την απολαμβάνει σε μεγάλο βαθμό παρόλο που δηλώνει ότι είναι επιφορτισμένο με μεγάλο καθημερινό φόρτο. Παράλληλα εμφανίζεται ικανοποιημένο από τις παρούσες επικρατούσες συνθήκες και μέτρια ικανοποιημένο από το ισχύον μισθολόγιο ενώ δεν δηλώνει ικανοποιημένο είτε ως προς τη δυνατότητα που του δίνει η εργασία του ώστε να αποκτήσει νέες γνώσεις και δεξιότητες είτε ως προς τη δυνατότητα προσωπικής εξέλιξης. Οι συμμετέχοντες φάνηκε να αντλούν την εργασιακή ικανοποίηση μέσα από το αίσθημα του «ανήκειν» που αποκομίζουν από την παρούσα εργασία τους, μέσα από την επικοινωνία με τους συναδέλφους τους καθώς και μέσα από την σχέση τους με τους προισταμένους τους.
Η ηλικία των συμμετεχόντων δεν βρέθηκε να επηρεάζει κάποιο παράγοντα εργασιακής παρακίνησης είτε ικανοποίησης, ενώ μεταβλητές της εργασιακής ικανοποίησης όπως ο καθημερινός φόρτος εργασίας ή η ικανοποίηση από την παρούσα εργασία τους βρέθηκε να επηρεάζονται από το μορφωτικό επίπεδο. Παράλληλα η έρευνα έδειξε συσχέτιση μεταξύ μορφωτικού επιπέδου και εργασιακής παρακίνησης με σκοπό οι συμμετέχοντες να πάρουν κάποια προαγωγή στην εργασία τους. Εξάρτηση επίσης φάνηκε να υπάρχει ανάμεσα στο φύλο των συμμετεχόντων και του κατά πόσο αισθάνονται είτε κάποια δυσαρέσκεια είτε ενθουσιασμό τις περισσότερες μέρες με την δουλειά τους. Παράλληλα το φύλο των συμμετεχόντων βρέθηκε να επηρεάζει μεταβλητές της εργασιακής παρακίνησης όπως «Δεν ξέρω γιατί κάνω αυτή τη δουλειά δεν έχει νόημα» και «Γιατί αλλιώς θα αισθανόμουν ντροπή για τον εαυτό μου». Τέλος η οικογενειακή κατάσταση επηρεάζει τον ενθουσιασμό των συμμετεχόντων σχετικά με τη δουλειά τους ενώ η έρευνα έδειξε εξάρτηση ανάμεσα στην οικογενειακή κατάσταση και την εργασιακή παρακίνηση των συμμετεχόντων με σκοπό είτε να πάρουν την έγκριση των άλλων είτε γιατί απολαμβάνουν την δουλειά τους.
Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες σχετικά με την παρακίνηση στον εργασιακό χώρο και τις μεταβλητές που επηρεάζουν την εργασιακή συμπεριφορά και την ικανοποίηση από την εργασία. Η παρούσα εργασία στηρίζεται στη μελέτη αυτών των θεωριών, προκειμένου να αποκτηθεί σαφή όσο και καθολική εικόνα του πολυσχιδούς θέματος της θεωρίας της παρακίνησης όπως και της ικανοποίησης από την εργασία.
Η παρακίνηση των εργαζομένων στον εργασιακό χώρο είναι πολυπαραγοντικό ζητούμενο, στο οποίο ο εργοδότης, δεν αρκεί απλά να ορίσει μια πεπατημένη, θεωρώντας ότι ο εργαζόμενος θα ακολουθήσει και θα αποδώσει τα μέγιστα, αλλά να λάβει υπόψη του και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κοινού στο οποίο απευθύνεται, όπως μορφωτικό επίπεδο, αντικείμενο εργασίας, προσωπικά ενδιαφέροντα και δεξιότητες του καθενός.
Η παρούσα μελέτη μέσα από την έρευνα που διενεργήθηκε σε ένα υποσύνολο του δημόσιου ευρύτερου τομέα στην ελληνική επικράτεια, έδειξε ότι το οικονομικό κίνητρο παραμένει ένα εκ των ων ουκ άνευ κίνητρο παρακίνησης και παρότρυνσης προκειμένου οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα να καταβάλουν προσπάθειες/να εμπλακούν ενεργά στη δουλειά τους αλλά δεν επηρεάζει σε ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό την εργασιακή κινητοποίηση των συμμετεχόντων. Σύμφωνα όμως με τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, ο παράγοντας που παρακινεί περισσότερο τους εργαζομένους του δημοσίου τομέα, να εμπλακούν ενεργά στη δουλειά τους, είναι πρωτίστως η επιθυμία τους να προσφέρουν στο δημόσιο συμφέρον και δευτερευόντως είτε η επιθυμία τους να ανήκουν σε μία ομάδα είτε το αίσθημα της αυτοπραγμάτωσης και αναγνώρισης και της ικανότητας ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτήν (στην εργασία τους). Παράλληλα οι συμμετέχοντες υπάλληλοι υπηρετούντες στον δημόσιο τομέα, φάνηκε να μην δίνουν ιδιαίτερη σημασία είτε στην κριτική και στη γνώμη όπως και λίγο στον σεβασμό των άλλων (συναδέλφων, προϊσταμένων κ.λπ.) ως προς την εργασιακή τους κινητοποίηση με τα ποσοστά των απαντήσεων μοιρασμένα ως προς αυτό. Τέλος δήλωσαν ότι δεν κινητοποιούνται ιδιαίτερα από το ενδεχόμενο της προαγωγής ενώ άσχημα συναισθήματα, ενοχές και αισθήματα ντροπής δεν φάνηκε να τους κινητοποιούν εργασιακά σε σημαντικό ποσοστό με τα ποσοστά των απαντήσεως μοιρασμένα και εδώ.
Ως εκ τούτου, οι εσωτερικές ανταμοιβές των ερωτηθέντων της παρούσας έρευνας παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην εργασιακή τους κινητοποίηση σε σχέση με τις εξωτερικές ανταμοιβές.
Σχετικά με την παρούσα κατάσταση και την ικανοποίηση που βιώνουν οι ερωτηθέντες συμμετέχοντες εργαζόμενοι του δημοσίου τομέα, μεγάλο ποσοστό δηλώνει πολύ ικανοποιημένο, αρκετά ενθουσιασμένο με τη δουλειά του και ότι την απολαμβάνει σε μεγάλο βαθμό παρόλο που δηλώνει ότι είναι επιφορτισμένο με μεγάλο καθημερινό φόρτο. Παράλληλα εμφανίζεται ικανοποιημένο από τις παρούσες επικρατούσες συνθήκες και μέτρια ικανοποιημένο από το ισχύον μισθολόγιο ενώ δεν δηλώνει ικανοποιημένο είτε ως προς τη δυνατότητα που του δίνει η εργασία του ώστε να αποκτήσει νέες γνώσεις και δεξιότητες είτε ως προς τη δυνατότητα προσωπικής εξέλιξης. Οι συμμετέχοντες φάνηκε να αντλούν την εργασιακή ικανοποίηση μέσα από το αίσθημα του «ανήκειν» που αποκομίζουν από την παρούσα εργασία τους, μέσα από την επικοινωνία με τους συναδέλφους τους καθώς και μέσα από την σχέση τους με τους προισταμένους τους.
Η ηλικία των συμμετεχόντων δεν βρέθηκε να επηρεάζει κάποιο παράγοντα εργασιακής παρακίνησης είτε ικανοποίησης, ενώ μεταβλητές της εργασιακής ικανοποίησης όπως ο καθημερινός φόρτος εργασίας ή η ικανοποίηση από την παρούσα εργασία τους βρέθηκε να επηρεάζονται από το μορφωτικό επίπεδο. Παράλληλα η έρευνα έδειξε συσχέτιση μεταξύ μορφωτικού επιπέδου και εργασιακής παρακίνησης με σκοπό οι συμμετέχοντες να πάρουν κάποια προαγωγή στην εργασία τους. Εξάρτηση επίσης φάνηκε να υπάρχει ανάμεσα στο φύλο των συμμετεχόντων και του κατά πόσο αισθάνονται είτε κάποια δυσαρέσκεια είτε ενθουσιασμό τις περισσότερες μέρες με την δουλειά τους. Παράλληλα το φύλο των συμμετεχόντων βρέθηκε να επηρεάζει μεταβλητές της εργασιακής παρακίνησης όπως «Δεν ξέρω γιατί κάνω αυτή τη δουλειά δεν έχει νόημα» και «Γιατί αλλιώς θα αισθανόμουν ντροπή για τον εαυτό μου». Τέλος η οικογενειακή κατάσταση επηρεάζει τον ενθουσιασμό των συμμετεχόντων σχετικά με τη δουλειά τους ενώ η έρευνα έδειξε εξάρτηση ανάμεσα στην οικογενειακή κατάσταση και την εργασιακή παρακίνηση των συμμετεχόντων με σκοπό είτε να πάρουν την έγκριση των άλλων είτε γιατί απολαμβάνουν την δουλειά τους.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-07-27
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Επιστήμη των υπολογιστών
Λοιπά Θέματα:
Δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμοί και επιχειρήσεις - Ελλάδα
Εργασία και εργαζόμενοι - Ελλάδα
Εργασία και εργαζόμενοι - Ελλάδα
Λέξεις-κλειδιά:
εργασιακό περιβάλλον, εργασιακή παρακίνηση, εργασιακή ικανοποίηση, ανθρώπινο δυναμικό, αποδοτικότητα
Περιγραφή:
181 σ.,εικ.,πίν.,διαγρ.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
