Περίληψη:
Η παρούσα διατριβή διερευνά τη σχέση ανάμεσα στους τρόπους μάθησης και την προσωπικότητα των ατόμων. Οι τρόποι μάθησης ερμηνεύονται ως γνωστικά, συγκινησιακά, αισθητηριακά και φυσιολογικά-περιβαλλοντικά μοντέλα για την πρόσληψη, την επεξεργασία, την κατανόηση, την οργάνωση και την αφομοίωση της γνώσης. Η προσωπικότητα ερευνάται στη βάση της θεωρίας των τύπων προσωπικότητας του Jung (1971) και στις τέσσερις διπολικές διαστάσεις την εξωστρέφεια, την εσωστρέφεια, τη νοητικότητα, την προαίσθηση, τη σκέψη, το συναίσθημα, την κρίση και την αντίληψη
Η διατριβή περιλαμβάνει δύο μελέτες, η πρώτη μελέτη ερευνά την αξιοπιστία του «Ερωτηματολογίου Διερεύνησης των Αισθητήριων Τρόπων Μάθησης» (Ζενάκου, 2001a. 2001b. 2003. 2005) και η δεύτερη μελέτη αναδεικνύει τη σχέση ανάμεσα στους αισθητηρίους τύπους μάθησης, τον οπτικό, τον ακουστικό και τον κιναισθητικό τύπο, και τους τύπους προσωπικότητας.
Τα αποτελέσματα από την πρώτη μελέτη επαλήθευσαν σε ικανοποιητικό βαθμό την αξιοπιστία τoυ Ερωτηματολογίου Διερεύνησης των Αισθητηρίων Τρόπων Μάθησης (Ζενάκου, 2001a. 2001b. 2003. 2005). Τα αποτελέσματα της δεύτερης μελέτης τεκμηρίωσαν τη σημαντική σχέση ανάμεσα στους αισθητηρίους τύπους μάθησης και τους τύπους της προσωπικότητας, όπως αυτοί αξιολογούνται με το Ερωτηματολόγιο M.B.T.I. (Myers-Briggs Type Indicator) (Myers-Briggs, 1962), (Stalikas & Fitopoulos, 1998). Ο οπτικός τύπος μάθησης εμφανίζει στατιστικά σημαντική σχέση με το συναίσθημα, ο ακουστικός τύπος εμφανίζει στατιστικά υψηλή σχέση με την αντίληψη και την εξωστρέφεια και ο κιναισθητικός τύπος σχετίζεται με το νοητικό τύπο προσωπικότητας.