Πρωτότυπος Τίτλος:
Συσχέτιση προτύπων τρόπου ζωής με τον γλυκαιμικό έλεγχο ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1- συγχρονική μελέτη
Συγγραφέας:
Ευαγγέλου, Ηλιάνα, Ευάγγελος
Επιβλέπων καθηγητής:
Κοντογιάννη, Μερόπη
Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 (ΣΔτ1) είναι μία αυτοάνοση χρόνια νόσος, η οποία χαρακτηρίζεται από την καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, η οποία οδηγεί σε ανεπάρκεια έκκρισης ινσουλίνης. Η ανεπάρκεια αυτή έχει ως αποτέλεσμα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα των νοσούντων να είναι αυξημένα. Ο βασικός τρόπος διαχείρισης των επιπέδων γλυκόζης των ατόμων με ΣΔτ1 είναι η ινσουλινοθεραπεία, μέσω εξωγενούς χορήγησης ινσουλίνης με σχήμα πολλαπλών ενέσεων ή εναλλακτικά με αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης. Παράλληλα με την ινσουλινοθεραπεία απαιτείται ένας υγιεινός και ισορροπημένος τρόπος ζωής ώστε να διασφαλιστεί ο βέλτιστος γλυκαιμικός έλεγχος αλλά και η πρόληψη των επιπλοκών της νόσου. Κατά συνέπεια, μέρος μιας επιτυχημένης προσέγγισης αποτελεί η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής, με σημαντικό ρόλο να διαδραματίζουν η φυσική δραστηριότητα και ο ύπνος.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής, ήταν η ολιστική αποτίμηση των συνηθειών τρόπου ζωής, δηλαδή της δίαιτας, της άσκησης και του ύπνου, και η διερεύνηση πιθανών συσχετίσεων ανάμεσα στις συνήθειες αυτές και τον γλυκαιμικό έλεγχο σε ένα δείγμα ενήλικων ατόμων με ΣΔτ1.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη συμμετείχαν 232 διαδοχικά άτομα με ΣΔτ1 από δύο Εξωτερικά Διαβητολογικά Ιατρεία δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Οι διατροφικές συνήθειες αξιολογήθηκαν μέσω 3 ανακλήσεων 24ωρου και ενός ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων, από τα οποία εκτιμήθηκε η πρόσληψη ενέργειας, μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών, αλλά και η πρόσληψη βασικών ομάδων τροφίμων. Η προσκόλληση στη Μεσογειακή διατροφή εκτιμήθηκε μέσω του δείκτη MedDietScore. Η σωματική δραστηριότητα και οι συνήθειες του ύπνου αξιολογήθηκαν μέσω σταθμισμένων ερωτηματολογίων για τον ελληνικό πληθυσμό. Η γλυκαιμική ρύθμιση αξιολογήθηκε βάσει της τιμής της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) των εθελοντών και ως επιτυχής ορίστηκε τιμή < 7%.
Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκε κάποια συσχέτιση της HbA1c με την πρόσληψη μακροθρεπτικών και επιλεγμένων μικροθρεπτικών συστατικών, ενώ σε επίπεδο ομάδων τροφίμων οι παράμετροι που συσχετίστηκαν σημαντικά με χειρότερο γλυκαιμικό έλεγχο (HbA1c ≥ 7%) και μετά από διόρθωση για διάφορους συγχυτικούς παράγοντες ήταν η κατανάλωση επεξεργασμένων προϊόντων δημητριακών (Expected B: 1,21, 95% Confidence Interval (CI): 1,03-1,43, p = 0,024) και μια τάση στην κατανάλωση αλκοόλ (Expected B: 2,24, 95% Confidence Interval (CI): 0,99-5,05, p = 0,05). Αναφορικά με τη φυσική δραστηριότητα/ άσκηση, όταν το δείγμα της παρούσας μελέτης διαχωρίστηκε βάση του γλυκαιμικού ελέγχου οι δύο υποομάδες φάνηκε να μην διαφέρουν ως προς το χρόνο καθιστικής ζωής, τη συνολική ενεργειακή δαπάνη και το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας. Ομοίως στο πολυπαραγοντικό μοντέλο το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας δε συσχετίστηκε με τα επίπεδα της HbA1c. Σχετικά με την αϋπνία και την ποιότητα/επάρκεια ύπνου, στο 33,2% των εθελοντών καταγράφηκε παρουσία αϋπνίας και στο 53,0% μη επαρκής ύπνος. Ωστόσο, οι παράμετροι των συνηθειών ύπνου δε συσχετίστηκαν με το επίπεδο του γλυκαιμικού ελέγχου στο δείγμα μας. Σύμφωνα με τη λογιστική παλινδρόμηση, άλλες παράμετροι που επηρέασαν δυσμενώς τον γλυκαιμικό έλεγχο ήταν η χορήγηση ινσουλίνης με σύστημα πολλαπλών ενέσεων (Expected B: 4,07, 95% Confidence Interval (CI): 2,02-8,22, p < 0,001), η αύξηση του ΔΜΣ (Expected B: 1,18, 95% Confidence Interval (CI): 1,07-1,29, p = 0,001) και το φύλο (γυναίκες) (Expected B: 4,11, 95% Confidence Interval (CI): 1,89-8,93, p < 0,001).
Συμπεράσματα: Από τις συνήθειες τρόπου ζωής που εξετάστηκαν μόνο η μειωμένη κατανάλωση επεξεργασμένων δημητριακών συσχετίστηκε με καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο όπως αυτός εκτιμήθηκε με τα επίπεδα της HbA1c, ενώ η κατανάλωση αλκοόλ επίσης παρουσίασε μία τάση για λιγότερο επιτυχημένο γλυκαιμικό έλεγχο. Παράλληλα, παράμετροι που επίσης συσχετίστηκαν με καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο ήταν η χρήση αντλίας ινσουλίνης, ο χαμηλότερος ΔΜΣ και το ανδρικό φύλο.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής, ήταν η ολιστική αποτίμηση των συνηθειών τρόπου ζωής, δηλαδή της δίαιτας, της άσκησης και του ύπνου, και η διερεύνηση πιθανών συσχετίσεων ανάμεσα στις συνήθειες αυτές και τον γλυκαιμικό έλεγχο σε ένα δείγμα ενήλικων ατόμων με ΣΔτ1.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη συμμετείχαν 232 διαδοχικά άτομα με ΣΔτ1 από δύο Εξωτερικά Διαβητολογικά Ιατρεία δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Οι διατροφικές συνήθειες αξιολογήθηκαν μέσω 3 ανακλήσεων 24ωρου και ενός ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων, από τα οποία εκτιμήθηκε η πρόσληψη ενέργειας, μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών, αλλά και η πρόσληψη βασικών ομάδων τροφίμων. Η προσκόλληση στη Μεσογειακή διατροφή εκτιμήθηκε μέσω του δείκτη MedDietScore. Η σωματική δραστηριότητα και οι συνήθειες του ύπνου αξιολογήθηκαν μέσω σταθμισμένων ερωτηματολογίων για τον ελληνικό πληθυσμό. Η γλυκαιμική ρύθμιση αξιολογήθηκε βάσει της τιμής της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) των εθελοντών και ως επιτυχής ορίστηκε τιμή < 7%.
Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκε κάποια συσχέτιση της HbA1c με την πρόσληψη μακροθρεπτικών και επιλεγμένων μικροθρεπτικών συστατικών, ενώ σε επίπεδο ομάδων τροφίμων οι παράμετροι που συσχετίστηκαν σημαντικά με χειρότερο γλυκαιμικό έλεγχο (HbA1c ≥ 7%) και μετά από διόρθωση για διάφορους συγχυτικούς παράγοντες ήταν η κατανάλωση επεξεργασμένων προϊόντων δημητριακών (Expected B: 1,21, 95% Confidence Interval (CI): 1,03-1,43, p = 0,024) και μια τάση στην κατανάλωση αλκοόλ (Expected B: 2,24, 95% Confidence Interval (CI): 0,99-5,05, p = 0,05). Αναφορικά με τη φυσική δραστηριότητα/ άσκηση, όταν το δείγμα της παρούσας μελέτης διαχωρίστηκε βάση του γλυκαιμικού ελέγχου οι δύο υποομάδες φάνηκε να μην διαφέρουν ως προς το χρόνο καθιστικής ζωής, τη συνολική ενεργειακή δαπάνη και το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας. Ομοίως στο πολυπαραγοντικό μοντέλο το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας δε συσχετίστηκε με τα επίπεδα της HbA1c. Σχετικά με την αϋπνία και την ποιότητα/επάρκεια ύπνου, στο 33,2% των εθελοντών καταγράφηκε παρουσία αϋπνίας και στο 53,0% μη επαρκής ύπνος. Ωστόσο, οι παράμετροι των συνηθειών ύπνου δε συσχετίστηκαν με το επίπεδο του γλυκαιμικού ελέγχου στο δείγμα μας. Σύμφωνα με τη λογιστική παλινδρόμηση, άλλες παράμετροι που επηρέασαν δυσμενώς τον γλυκαιμικό έλεγχο ήταν η χορήγηση ινσουλίνης με σύστημα πολλαπλών ενέσεων (Expected B: 4,07, 95% Confidence Interval (CI): 2,02-8,22, p < 0,001), η αύξηση του ΔΜΣ (Expected B: 1,18, 95% Confidence Interval (CI): 1,07-1,29, p = 0,001) και το φύλο (γυναίκες) (Expected B: 4,11, 95% Confidence Interval (CI): 1,89-8,93, p < 0,001).
Συμπεράσματα: Από τις συνήθειες τρόπου ζωής που εξετάστηκαν μόνο η μειωμένη κατανάλωση επεξεργασμένων δημητριακών συσχετίστηκε με καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο όπως αυτός εκτιμήθηκε με τα επίπεδα της HbA1c, ενώ η κατανάλωση αλκοόλ επίσης παρουσίασε μία τάση για λιγότερο επιτυχημένο γλυκαιμικό έλεγχο. Παράλληλα, παράμετροι που επίσης συσχετίστηκαν με καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο ήταν η χρήση αντλίας ινσουλίνης, ο χαμηλότερος ΔΜΣ και το ανδρικό φύλο.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-02
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Σακχαρώδης διαβήτης - Διαιτολογικές απόψεις
Διατροφικές έρευνες
Διατροφικές έρευνες
Λέξεις-κλειδιά:
διατροφικές συνήθειες, γλυκαιμική ρύθμιση, φυσική δραστηριότητα, ύπνος, Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1
Περιγραφή:
74 σ.,εικ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
