Περίληψη:
Η παρούσα έρευνα εξετάζει τα κίνητρα που έχουν οι μαθητές για μάθηση, τις απόψεις των μαθητών για τη σχέση τους με τους καθηγητές και τους συμμαθητές τους καθώς και το ρόλο των απόψεων αυτών στα κίνητρα μάθησης. Οι συμμετέχοντες ήταν 360 μαθητές από 4 σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της ευρύτερης περιοχής του νομού Αττικής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν τα παρακάτω ερωτηματολόγια: (α) Κλίμακα αξιολόγησης του δεσμού με τους γονείς και τους συμμαθητές (Inventory of Parent and Peer Attachment-IPPA, Armsden & Greenberg, 1987), (β) Κλίμακα αξιολόγησης της σχέσης εκπαιδευτικού-μαθητή (The Inventory of Teacher-Student Relationships-ITSR, Armsden & Greenberg, 1987) και (γ) Κλίμακα αξιολόγησης των κίνητρα για σχολική μάθηση (Academic Motivation Self Rating Inventory, Entwwistle, 1968, Κακαβούλης, 1984). Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντικές συσχετίσεις ανάμεσα στα κίνητρα μάθησης που έχει ένας μαθητής και στις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των μαθητών, των καθηγητών τους, αλλά και των συμμαθητών τους. Όσο καλύτερες σχέσεις δημιουργούνται στο σχολικό περιβάλλον, τόσο αυξάνονται και τα κίνητρα μάθησης. Επιπλέον, τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους μαθητές του δημοτικού και τους μαθητές του γυμνασίου ως προς την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη με τους δασκάλους-καθηγητές τους. Οι μικρότεροι μαθητές τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο και να επικοινωνούν καλύτερα με τους εκπαιδευτικούς από τους μεγαλύτερους μαθητές. Τα αποτελέσματα έχουν σημαντικές κοινωνικές, παιδαγωγικές και ψυχολογικές επιπτώσεις.
Λέξεις-κλειδιά:
Δάσκαλος, μαθητής, επικοινωνία, κίνητρα μάθησης