Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της ισοκινητικής και της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα τριγλυκεριδίων νηστείας
Συγγραφέας:
Πρέντζας, Κωνσταντίνος
Περίληψη:
Η αερόβια άσκηση έχει φανεί ότι βοηθά στην μείωση της μεταπορροφητικής και μεταγευματικής λιπιδαιμίας, ειδικά όταν η ενεργειακή της δαπάνη είναι μεγαλύτερη από 500 χιλιοθερμίδες. Η άσκηση με αντίσταση δεν έχει δείξει ξεκάθαρα αποτελέσματα όσον αφορά την επίδρασή της στην μεταπορροφητική και μεταγευματική λιπιδαιμία, ενώ μελέτες επίδρασης της ισοκινητικής άσκησης στην λιπιδαιμία δεν έχουν ακόμα πραγματοποιηθεί.
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μελετηθεί η επίδραση της ισοκινητικής και αερόβιας άσκησης στον μεταβολισμό των τριγλυκεριδίων (TG). Οι δυο τύποι ασκήσεων είχαν συνολική διάρκεια περίπου 90 λεπτά και η ενεργειακή τους δαπάνη ήταν ίδια, περίπου 400 χιλιοθερμίδες.
Στη μελέτη συμμετείχαν 8 υγιείς μη προπονημένοι άνδρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 25,25 ± 0,8 έτη, οι οποίοι πραγματοποίησαν τρεις δοκιμασίες: 1) μια ηρεμίας, 2) μια αερόβιας άσκησης χαμηλής έντασης (περίπου στο 26,06 ± 2,9 % της VO2max) και 3) μια ισοκινητική άσκηση (στο 90% της RMax). Μετά από 14 ± 1 ώρες λήφθηκαν δείγματα αίματος και μετρήθηκε ο μεταβολικός ρυθμός ηρεμίας (RMR) για 6 ώρες.
Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές, μετά από 14 ± 1 ώρες, στα ολικά τριγλυκερίδια, στα VLDL τριγλυκερίδια, στην ολική χοληστερόλη και στην VLDL χοληστερόλη μετά την συνεδρία της αερόβιας, αλλά ούτε και της ισοκινητικής άσκησης, σε σχέση με τις αντίστοιχες τιμές ηρεμίας. Διαφορές επίσης δεν παρατηρήθηκαν ούτε στην οξείδωση των υποστρωμάτων μετά τις δοκιμασίες των ασκήσεων.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι μια 90λεπτη συνεδρία ισοκινητικής άσκησης ή αερόβιας άσκησης, με ενεργειακή δαπάνη γύρω στις 400 χιλιοθερμίδες, δεν μειώνει την μεταπορροφητική λιπιδαιμία. Μια τάση προς μείωση μετά από την ισοκινητική άσκηση φαίνεται πως υφίσταται, αλλά δεν είναι στατιστικά σημαντική.
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μελετηθεί η επίδραση της ισοκινητικής και αερόβιας άσκησης στον μεταβολισμό των τριγλυκεριδίων (TG). Οι δυο τύποι ασκήσεων είχαν συνολική διάρκεια περίπου 90 λεπτά και η ενεργειακή τους δαπάνη ήταν ίδια, περίπου 400 χιλιοθερμίδες.
Στη μελέτη συμμετείχαν 8 υγιείς μη προπονημένοι άνδρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 25,25 ± 0,8 έτη, οι οποίοι πραγματοποίησαν τρεις δοκιμασίες: 1) μια ηρεμίας, 2) μια αερόβιας άσκησης χαμηλής έντασης (περίπου στο 26,06 ± 2,9 % της VO2max) και 3) μια ισοκινητική άσκηση (στο 90% της RMax). Μετά από 14 ± 1 ώρες λήφθηκαν δείγματα αίματος και μετρήθηκε ο μεταβολικός ρυθμός ηρεμίας (RMR) για 6 ώρες.
Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές, μετά από 14 ± 1 ώρες, στα ολικά τριγλυκερίδια, στα VLDL τριγλυκερίδια, στην ολική χοληστερόλη και στην VLDL χοληστερόλη μετά την συνεδρία της αερόβιας, αλλά ούτε και της ισοκινητικής άσκησης, σε σχέση με τις αντίστοιχες τιμές ηρεμίας. Διαφορές επίσης δεν παρατηρήθηκαν ούτε στην οξείδωση των υποστρωμάτων μετά τις δοκιμασίες των ασκήσεων.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι μια 90λεπτη συνεδρία ισοκινητικής άσκησης ή αερόβιας άσκησης, με ενεργειακή δαπάνη γύρω στις 400 χιλιοθερμίδες, δεν μειώνει την μεταπορροφητική λιπιδαιμία. Μια τάση προς μείωση μετά από την ισοκινητική άσκηση φαίνεται πως υφίσταται, αλλά δεν είναι στατιστικά σημαντική.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2007-10-16
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Λοιπά Θέματα:
Άσκηση - Θεραπεία
Exercise therapy
Τριγλυκερίδια
Triglyceride
Άσκηση - Υγιειονολογικές απόψεις
Exercise - Health aspects
Exercise therapy
Τριγλυκερίδια
Triglyceride
Άσκηση - Υγιειονολογικές απόψεις
Exercise - Health aspects
Περιγραφή:
108 σ., πίν., διαγρ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
