Περίληψη:
Εισαγωγή: Η ασκησιογενής μυϊκή βλάβη (ΑΜΒ) αποτελεί ένα εφαρμόσιμο στρεσογόνο μοντέλο στον άνθρωπο με το οποίο θα μπορούσε να εκτιμηθεί καλύτερα το ενδογενές αντιοξειδωτικό και αντιφλεγμονώδες δυναμικό σε αντίθεση με τους συνήθεις στατικούς τρόπους εκτίμησης.
Σκοπός: H διερεύνηση της σχέσης διατροφικών χαρακτηριστικών αγύμναστων, υγιών εθελοντών με δείκτες ΑΜΒ μετά από πρόκληση ΑΜΒ μέσα από δύο διαφορετικά πρωτόκολλα στα άνω και κάτω άκρα.
Μέθοδοι: Συμμετείχαν δέκα, νέοι, υγιείς, αγύμναστοι εθελοντές, οι οποίοι εκτέλεσαν δύο διαφορετικά πρωτόκολλα πρόκλησης ΑΜΒ σε άνω (80 έκκεντρες μυϊκές συστολές των δικεφάλων στο 90% της μέγιστης δύναμης) και κάτω άκρα (100 άλματα με πτώση από ένα ύψος 40 εκ) του σώματος. Δείγματα σάλιου ελήφθησαν πριν, αμέσως μετά, 2, 24, 48 ώρες μετά την άσκηση. Οι εθελοντές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων πριν την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σε άνω και κάτω άκρα. Επιπλέον, συμπληρώθηκαν διατροφικές ανακλήσεις 24ώρου για την ημέρα πριν το πείραμα, την ημέρα του πειράματος και μία μέρα μετά. Υπολογίστηκε η συγκέντρωση των πρωτεϊνικών καρβονυλίων στα δείγματα σάλιου των εθελοντών.
Αποτελέσματα: Μετά την εφαρμογή των πρωτοκόλλων παρατηρήθηκε αύξηση της κρεατινικής κινάσης CK και της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης στα άνω άκρα στις 24 και 48 ώρες, αύξηση της υποκειμενικής αίσθησης μυϊκού πόνου συνεχόμενα μέχρι τις 24 ώρες μετά την άσκηση και για τον αριστερό και δεξιό τετρακέφαλο, προσαγωγό, απαγωγό, γαστροκνήμιο μυ, ενώ στα άνω άκρα σημειώθηκε αύξηση ακόμα και 48 ώρες μετά. Επίσης, αυξήθηκε σημαντικά η συγκέντρωση των πρωτεϊνικών καρβονυλίων 48 ώρες μετά την άσκηση στα κάτω άκρα και αμέσως μετά την άσκηση στα άνω άκρα. Αναφορικά με τις διαφορές στη συγκέντρωση των πρωτεϊνικών καρβονυλίων ανάμεσα στα δύο φύλα φαίνεται πως στο πρωτόκολλο των άνω άκρων, τα επίπεδά τους είναι μεγαλύτερα στις γυναίκες 24 και 48 ώρες μετά, ενώ στα κάτω άκρα η ρυθμός αύξησης των πρωτεϊνικών καρβονυλίων μετά την άσκηση καταλήγει να είναι πολύ πιο υψηλός στους άντρες στο 48ωρο.
Συμπεράσματα: Τα πρωτόκολλα που εφαρμόστηκαν προκάλεσαν ασκησιογενή μυϊκή βλάβη και οξειδωτικό στρες, καθώς τα επίπεδα των πρωτεϊνικών καρβονυλίων στο σάλιο των εθελοντών αυξήθηκαν μετά την άσκηση, υποδεικνύοντας οξειδωτικό στρες. Τα αποτελέσματα μας συμβαδίζουν με αυτά παρόμοιων μελετών που έχουν γίνει με βιολογικό δείγμα το αίμα.
Λέξεις-κλειδιά:
πρωτεϊνικά καρβονύλια, σάλιο, οξειδωτικό στρες, έκκεντρη άσκηση, ασκησιογενής μυϊκή βλάβη