Αξιολόγηση προγραμμάτων διατροφικής παρέμβασης σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία που έχουν υποβληθεί σε κάθετη γαστροπλαστική

Πτυχιακή Εργασία 2424 225 Αναγνώσεις

Πρωτότυπος Τίτλος:
Αξιολόγηση προγραμμάτων διατροφικής παρέμβασης σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία που έχουν υποβληθεί σε κάθετη γαστροπλαστική
Συγγραφέας:
Κλεάνθους, Γεωργία
Περίληψη:
Ως νοσογόνος παχυσαρκία ορίζεται η κατάσταση υπερβάλλοντος λίπους
(ΒΜΙ:40-50kg/m2) με σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία του ατόμου και
χαρακτηρίζεται ως νοσογόνος διότι όσο αυξάνεται το ΒΜΙ αυξάνονται και οι
επιπτώσεις στην υγεία. Η επίπτωση της παχυσαρκίας στην Ελλάδα είναι η
υψηλότερη στην Ευρώπη.
Η αιτιολογία της νόσου αποδίδεται στη μεγάλη και συνεχιζόμενη ανισότητα
μεταξύ ενεργειακής πρόσληψης και ενεργειακής κατανάλωσης που οδηγεί σε
θετικό ισοζύγιο ενέργειας και πρόσληψη βάρους. Επηρεάζεται κατά 30-40%
από γενετικούς παράγοντες που αφορούν ορμόνες, υποψήφια γονίδια και
γενετικά σύνδρομα και κατά 60-70% από περιβαλλοντικούς που
συμπεριλαμβάνουν διατροφικούς παράγοντες, φυσική δραστηριότητα και
ψυχοπαθολογία.
Η νόσος αυτή, προδιαθέτει και προκαλεί κάποιες από τις σοβαρότερες
ασθένειες της εποχής μας και έχει μάλιστα αποδειχθεί ότι μικρή απώλεια
βάρους έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Κάποιες από αυτές είναι η
ινσουλινοαντίσταση και υπερινσουλιναιμία, μη ινσουλινοεξαρτώμενος
σακχαρώδης διαβήτητης, στεφανιαία νόσος, υπέρταση, καρκίνος κ.α.
Η νοσογόνος παχυσαρκία μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση.
Τα κριτήρια για να υποβληθεί κάποιος σε αυτή είναι: να έχει ΒΜΙ μεγαλύτερο
του 40 ή ΒΜΙ μεγαλύτερο του 35 και να συνυπάρχουν σοβαρές συνοδοί
νόσοι. Χωρίζονται σε δύο τύπους: Περιοριστικού (Κάθετη γαστροπλαστική και
προσαρμοσμένο γαστρικό δέσιμο) και Δυσαπορροφητικού (Νηστιδοειλεϊκή
Παράκαμψη και Χολοπαγκρεατική Παράκαμψη) . Οι περιοριστικού τύπου
αποτρέπουν την υπερκατανάλωση τροφής με ένα μηχανισμό κλεψύδρας και
προκαλούν γρήγορο κορεσμό ενώ στις δυσαπορροφητικού, παρακάμπτεται
μήκος του λεπτού εντέρου και δημιουργείται δυσαπορρόφηση παρόμοια με
του συνδρόμου βραχέως εντέρου.
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας συστήνεται σε άτομα με ΒΜΙ
άνω του 30 ή με ΒΜΙ άνω του 27 με συνοδό νόσο. Προσφέρεται για
6
παχύσαρκους ασθενείς που έχουν αποτύχει στο παρελθόν να χάσουν βάρος
μέσω δίαιτας και άσκησης. Υπάρχουν δύο κατηγορίες: οι δεσμευτές λίπους με
κυριότερο εκπρόσωπο την ορλιστάτη και οι καταστολείς όρεξης με κυριότερο
εκπρόσωπο την σιμπουτραμίνη.
Σαν θεραπεία πρώτης γραμμής για την νοσογόνο παχυσαρκία, χρησιμοποιείται
η διαιτητική αντιμετώπιση με πολύ χαμηλών θερμίδων δίαιτα. Αυτή η μέθοδος
όσο μεγαλύτερου βαθμού είναι η παχυσαρκία τόσο αποδοτικότερη είναι. Το
κριτήριο χρήσης της είναι η συνύπαρξη συνοδών ασθενειών που θα
ανταποκριθούν θετικά στην απώλεια βάρους. Αποτελεί τη μόνη πηγή
διατροφής για 8-16 εβδομάδες με απώλεια 1,5-2,5kg την εβδομάδα.
Η διαιτητική αντιμετώπιση των ασθενών μετά από χειρουργική επέμβαση για
απώλεια βάρους αναφέρεται ελάχιστα στη βιβλιογραφία και επικεντρώνεται
στην αποφυγή γαστρεντερικών επιπλοκών της επέμβασης. Ενώ ο λόγος που
πολλοί από αυτούς επαναπροσλαμβάνουν βάρος, δεν ασχολούνται με τη
διατήρηση του βάρους που χάνεται και με την αλλαγή της συμπεριφοράς του
ασθενή.
Η μη συμμόρφωση στις προτεινόμενες συστάσεις υπολογίζεται γύρω στο 36%
των ασθενών που υποβλήθηκαν σε επέμβαση. Έτσι προτείνεται ένα
πρόγραμμα παρέμβασης 16 εβδομάδων με 3 στάδια: πριν την αλλαγή, αλλαγή
και διατήρηση αλλαγής. Η παρέμβαση αυτή θα πρέπει να στηρίζεται σε 3
αρχές. Πρέπει λοιπόν να ορίζεται σαν μια ευκαιρία για μια καινούργια αρχή, να
βασίζεται στη θεωρία της αλλαγής της συμπεριφοράς και τόσο οι παρεμβάσεις
της αλλαγής της συμπεριφοράς όσο και η χειρουργική επέμβαση να
αντιμετωπίζονται ως αλληλοεξαρτώμενοι παράγοντες μιας πολυπαραγοντικής
θεωρίας.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2008-02-04
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Λοιπά Θέματα:
Παχυσαρκία
Obesity
Ασθένειες - Διαιτολογικές απόψεις
Diseases - Nutritional aspects
Diet in disease
Περιγραφή:
90 σ., εικ., πίν.
Άδεια χρήσης:
19429 Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0

, thesis..pdf