Πρωτότυπος Τίτλος:
Ορμονικές αποκρίσεις μετά από πρωτόκολλα αερόβιας άσκησης με συμμετοχή διαφορετικών μυϊκών ομάδων
Συγγραφέας:
Κράνης, Αναστάσιος Αλέξανδρος, Ανδρέας
Επιβλέπων καθηγητής:
Τέντα, Ρωξάνη
Περίληψη:
Εισαγωγή : Έχει διαπιστωθεί ότι η υψηλής έντασης άσκηση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της μυϊκής μάζας και την ανάπτυξη της καρδιοαναπνευστικής αντοχής. Η άσκηση παρέχει επίσης ισχυρά ερεθίσματα που ενεργοποιούν το νευροενδοκρινικό σύστημα. Για την καλύτερη κατανόηση αυτών των νευροενδοκρινικών αποκρίσεων, θα εξεταστεί η ποικιλομορφία τόσο των φυσιολογικών ρόλων των ορμονών όσο και του συγκεκριμένου ερεθίσματος άσκησης. Οι ορμονικοί μηχανισμοί εξυπηρετούν στη βέλτιστη δυνατή ρύθμιση τόσο του άμεσου ομοιοστατικού ελέγχου όσο και των μακροπρόθεσμων κυτταρικών προσαρμογών λόγω της άσκησης, καθώς οι ορμόνες αλληλεπιδρούν με τους σκελετικούς μύες και άλλους ιστούς που επηρεάζουν την φυσιολογία του μυϊκού συστήματος.
Σκοπός : Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός των μεταβολών των θυρεοειδικών ορμονών (T4 και της TSH) και της προλακτίνης, ύστερα από εφαρμογή διαφορετικών πρωτοκόλλων αερόβιας άσκησης.
Μεθοδολογία : 10 νέοι, υγιείς και αθλητικά δραστήριοι άνδρες πραγματοποίησαν εναλλάξ ένα πρωτόκολλο ποδηλάτησης και ένα τρεξίματος, αμφότερα σε ένταση που αντιστοιχούσε στο 80% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (HRmax) και διάρκειας 30 λεπτών, με χρονικό κενό 5-7 ημερών μεταξύ αυτών και τυχαία σειρά. Έγιναν αιμοληψίες στους εθελοντές 5 λεπτά πριν και μετά την εφαρμογή του εκάστοτε πρωτοκόλλου και τα δείγματα ακολούθως χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό των υπό μελέτη ορμονών στον ορό με τη μέθοδο Elisa.
Αποτελέσματα : Το πρωτόκολλο ποδηλάτησης δεν προκάλεσε σημαντική μεταβολή σε καμία από τις μελετούμενες ορμόνες. Το πρωτόκολλο τρεξίματος προκάλεσε σημαντική αύξηση στην TSH (37% αύξηση, p=0.02) και την Τ4 (11% αύξηση, p=0.03) αλλά, όπως και η ποδηλάτηση, όχι σημαντική μεταβολή στα επίπεδα προλακτίνης. Επιπλέον, έγινε σύγκριση μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων όσον αφορά την απόλυτη αλλά και την ποσοστιαία μεταβολή που επέφεραν για κάθε ορμόνη ξεχωριστά και δεν βρέθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ τους και στις έξι περιπτώσεις.
Συμπέρασμα : Κανένα είδος άσκησης δεν προκάλεσε σημαντική μεταβολή στην προλακτίνη, ενώ το τρέξιμο φαίνεται πιο αποτελεσματικό στην αύξηση των θυρεοειδικών ορμονών συγκριτικά με την ποδηλάτηση. Επειδή οι διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών και της προλακτίνης αποτελούν μείζων σύγχρονο πρόβλημα υγείας, απαιτούνται περισσότερες μελέτες που θα διαλευκάνουν τον πιθανό ρόλο της άσκησης σαν ένα οικονομικότερο και ασφαλέστερο παράγοντα τροποποίησης της πορείας των εν λόγω διαταραχών.
Σκοπός : Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός των μεταβολών των θυρεοειδικών ορμονών (T4 και της TSH) και της προλακτίνης, ύστερα από εφαρμογή διαφορετικών πρωτοκόλλων αερόβιας άσκησης.
Μεθοδολογία : 10 νέοι, υγιείς και αθλητικά δραστήριοι άνδρες πραγματοποίησαν εναλλάξ ένα πρωτόκολλο ποδηλάτησης και ένα τρεξίματος, αμφότερα σε ένταση που αντιστοιχούσε στο 80% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (HRmax) και διάρκειας 30 λεπτών, με χρονικό κενό 5-7 ημερών μεταξύ αυτών και τυχαία σειρά. Έγιναν αιμοληψίες στους εθελοντές 5 λεπτά πριν και μετά την εφαρμογή του εκάστοτε πρωτοκόλλου και τα δείγματα ακολούθως χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό των υπό μελέτη ορμονών στον ορό με τη μέθοδο Elisa.
Αποτελέσματα : Το πρωτόκολλο ποδηλάτησης δεν προκάλεσε σημαντική μεταβολή σε καμία από τις μελετούμενες ορμόνες. Το πρωτόκολλο τρεξίματος προκάλεσε σημαντική αύξηση στην TSH (37% αύξηση, p=0.02) και την Τ4 (11% αύξηση, p=0.03) αλλά, όπως και η ποδηλάτηση, όχι σημαντική μεταβολή στα επίπεδα προλακτίνης. Επιπλέον, έγινε σύγκριση μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων όσον αφορά την απόλυτη αλλά και την ποσοστιαία μεταβολή που επέφεραν για κάθε ορμόνη ξεχωριστά και δεν βρέθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ τους και στις έξι περιπτώσεις.
Συμπέρασμα : Κανένα είδος άσκησης δεν προκάλεσε σημαντική μεταβολή στην προλακτίνη, ενώ το τρέξιμο φαίνεται πιο αποτελεσματικό στην αύξηση των θυρεοειδικών ορμονών συγκριτικά με την ποδηλάτηση. Επειδή οι διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών και της προλακτίνης αποτελούν μείζων σύγχρονο πρόβλημα υγείας, απαιτούνται περισσότερες μελέτες που θα διαλευκάνουν τον πιθανό ρόλο της άσκησης σαν ένα οικονομικότερο και ασφαλέστερο παράγοντα τροποποίησης της πορείας των εν λόγω διαταραχών.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-10-07
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Ορμόνες
Άσκηση - Υγιειονολογικές απόψεις
Άσκηση - Υγιειονολογικές απόψεις
Λέξεις-κλειδιά:
ορμόνες του θυρεοειδούς, αερόβια άσκηση,προλακτίνη
Περιγραφή:
118 σ.,εικ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
