Περίληψη:
Εισαγωγή: Το οξειδωτικό στρες, ιδιαίτερα μεταγευματικά, θεωρείται ένας κύριος προδιαθεσικός παράγοντας στην αθηροσκλήρωση. Πέραν του κρασιού, τα παραπροϊόντα οινοποίησης θεωρούνται καλές πηγές αντιοξειδωτικών μορίων, γεγονός που υποστηρίζεται από in vitro δεδομένα. Ωστόσο, λίγες κλινικές δοκιμές έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα στη μεταγευματική κατάσταση.
Σκοπός: Να εξετάσει την ικανότητα ενός συμπληρώματος με εκχύλισμα στεμφύλων, να αναστέλλει την οξείδωση του ορού, μεταγευματικά.
Μεθοδολογία: Η μελέτη είναι μία διασταυρούμενη, διπλά τυφλή κλινική δοκιμή. Το δείγμα αποτελείται από υγιείς γυναίκες 25-45 ετών, στις οποίες δόθηκε να καταναλώσουν ένα γεύμα πλούσιο σε λίπος και ταυτόχρονα έλαβαν το εκχύλισμα ή το Placebo. Δείγματα αίματος λήφθηκαν στην νηστεία και για 6h μετά την κατανάλωση του γεύματος. Η οξείδωση του ορού έγινε με προσθήκη ιόντων θειικού χαλκού και η ικανότητα αναστολής οξείδωσης του ορού αξιολογήθηκε με το lag time.
Αποτελέσματα: Τρεις εθελόντριες έχουν ολοκληρώσει μέχρι τώρα τις 2 παρεμβάσεις. Τα ανθρωπομετρικά και βιοχημικά χαρακτηριστικά δε διέφεραν μεταξύ των δύο παρεμβάσεων (p>0,05). Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στα lag time, μεταξύ των δύο παρεμβάσεων, αλλά ούτε και μεταξύ της κατάστασης νηστείας και μεταγευματικά για 6 ώρες (p>0,05).
Συζήτηση: Το εκχύλισμα στεμφύλων σε νέες υγιείς γυναίκες δεν φάνηκε να επηρεάζει σημαντικά την αντίσταση του ορού στην οξείδωση μετά την κατανάλωση γεύματος πλούσιο σε λίπος. Δεν παρατηρήθηκαν, όμως, ούτε σημαντικές μεταβολές στο lag time, πριν και μετά το γεύμα, υποδεικνύοντας ότι ίσως η σύσταση του γεύματος δεν ήταν ικανή να αυξήσει σημαντικά οξειδωτικού στρες. Ωστόσο, η παρούσα εργασία έχει πολύ μικρό δείγμα, ώστε να προκύψει κάποιο συμπέρασμα, μέχρι την ολοκλήρωσή της.
Λέξεις-κλειδιά:
παραπροϊόντα οινοποίησης, οξειδωτικό στρες, αναστολή οξείδωσης ορού, στέμφυλα, μεταγευματική κατάσταση