Πρωτότυπος Τίτλος:
Ηθική Ηγεσία και Ηθική Θεωρία της Αρετής: Διδάγματα από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη για τo σύγχρονο κοινωνικό και οργανωσιακό περιβάλλον
Συγγραφέας:
Καπετανάκης, Αντώνιος, Νικόλαος
Επιβλέπων καθηγητής:
Κέφης, Βασίλειος
Περίληψη:
Οι ιδέες του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, αν και γεννήθηκαν σε πολύ διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες από τις σημερινές, εξακολουθούν να εμπνέουν πάνω σε ζητήματα ηγεσίας και αποτελεσματικής διοίκησης. Κάθε ηγέτης συχνά έρχεται αντιμέτωπος με ηθικά διλήμματα. Οι κατευθυντήριες γραμμές που χαράσσονται από τους δύο κλασικούς φιλοσόφους μπορούν να συνεισφέρουν σε μια ηθική ανασυγκρότηση, πολύ περισσότερο αναγκαία σε εποχές όπου υπάρχουν φαινόμενα κακοδιοίκησης, έλλειψης διαφάνειας, διαφθοράς και αρνητικών ηθικών προτύπων. Το ηθικό μοντέλο που προτείνουν ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης βασίζεται στις ηθικές αρετές και στην ηθική διδασκαλία δια του παραδείγματος.
Κατά την άσκηση της αρετής οι ηγέτες έχουν μια γενική αρχή βάσει της οποίας ενεργούν, όταν πρέπει, όπως πρέπει, γι΄αυτά που πρέπει, σε αυτούς που πρέπει. Δρουν δηλαδή περιπτωσιολογικά. Στον Πλάτωνα ωστόσο ο ρόλος του Νόμου ως ηθικής συνισταμένης μιας κοινωνίας είναι σημαντικός. Η εταιρική κοινωνική ευθύνη μπορεί να νοηθεί ως άσκηση της αρετής της δικαιοσύνης και της γενναιοδωρίας. Το πλατωνικό αρεταϊκό ηγετικό μοντέλο προσομοιάζει με το μοντέλο της χαρισματικής ηγεσίας, αν και η κατοχή της αρετής στον Πλάτωνα θεωρείται αποτέλεσμα μακροχρόνιας άσκησης. Στον Αριστοτέλη η αρετή είναι η στόχευση του μέσου, της μεσότητας, μέσα από ένα σχήμα υπερβολής και έλλειψης. Ως εσκεμμένη ενέργεια είναι αυτόνομη και ελεύθερη αλλά ταυτόχρονα συνιστά έθος. Το έθος διαμορφώνει την ηθική κουλτούρα σε επίπεδο οργανισμού. Η αριστοτελική φρόνηση είναι η αρετή-κλειδί για κάθε ηθική αρετή. Ο φρόνιμος ηγέτης δεν διαχωρίζει το καλό του οργανισμού από το καλό των ανθρώπων του. Οι αποφάσεις του βασίζονται σε αξίες και όχι σε απόλυτες ηθικές εντολές που υπάρχουν ανεξάρτητα από συγκεκριμένες περιστάσεις. Η επίλυση των προβλημάτων απαιτεί πρακτική σοφία. Με οδηγό βιωμένες αξίες και σκοπούς που έχουν προκύψει από αναστοχασμό ο ηγέτης αντιμετωπίζει και επιλύει πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας φανερώνοντας την ίδια στιγμή τις ηθικές του δεσμεύσεις.
Κατά την άσκηση της αρετής οι ηγέτες έχουν μια γενική αρχή βάσει της οποίας ενεργούν, όταν πρέπει, όπως πρέπει, γι΄αυτά που πρέπει, σε αυτούς που πρέπει. Δρουν δηλαδή περιπτωσιολογικά. Στον Πλάτωνα ωστόσο ο ρόλος του Νόμου ως ηθικής συνισταμένης μιας κοινωνίας είναι σημαντικός. Η εταιρική κοινωνική ευθύνη μπορεί να νοηθεί ως άσκηση της αρετής της δικαιοσύνης και της γενναιοδωρίας. Το πλατωνικό αρεταϊκό ηγετικό μοντέλο προσομοιάζει με το μοντέλο της χαρισματικής ηγεσίας, αν και η κατοχή της αρετής στον Πλάτωνα θεωρείται αποτέλεσμα μακροχρόνιας άσκησης. Στον Αριστοτέλη η αρετή είναι η στόχευση του μέσου, της μεσότητας, μέσα από ένα σχήμα υπερβολής και έλλειψης. Ως εσκεμμένη ενέργεια είναι αυτόνομη και ελεύθερη αλλά ταυτόχρονα συνιστά έθος. Το έθος διαμορφώνει την ηθική κουλτούρα σε επίπεδο οργανισμού. Η αριστοτελική φρόνηση είναι η αρετή-κλειδί για κάθε ηθική αρετή. Ο φρόνιμος ηγέτης δεν διαχωρίζει το καλό του οργανισμού από το καλό των ανθρώπων του. Οι αποφάσεις του βασίζονται σε αξίες και όχι σε απόλυτες ηθικές εντολές που υπάρχουν ανεξάρτητα από συγκεκριμένες περιστάσεις. Η επίλυση των προβλημάτων απαιτεί πρακτική σοφία. Με οδηγό βιωμένες αξίες και σκοπούς που έχουν προκύψει από αναστοχασμό ο ηγέτης αντιμετωπίζει και επιλύει πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας φανερώνοντας την ίδια στιγμή τις ηθικές του δεσμεύσεις.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-30
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Εκπαίδευση
Λοιπά Θέματα:
Ηγεσία
Λέξεις-κλειδιά:
Φρόνηση, Αριστοτέλης, Πλάτων, Ηθική θεωρία της Αρετής, Ηθική ηγεσία
Περιγραφή:
81 σ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
