Πρωτότυπος Τίτλος:
Κίνητρα και μέθοδοι απώλειας βάρους που σχετίζονται με την επιτυχή διατήρηση της απώλειας βάρους
Συγγραφέας:
Μανδύλη, Βασιλική, Ιωάννης
Επιβλέπων καθηγητής:
Γιαννακούλια, Μαρία
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η απώλεια του υπερβάλλοντος βάρους προσφέρει αμέτρητα οφέλη ενάντια στην νοσηρότητα που συνοδεύει την παχυσαρκία. Όμως η απώλεια αποτελεί ένα μέρος της διαχείρισης στης παχυσαρκίας. Η πραγματική πρόκληση είναι η διατήρηση αυτής της απώλειας. Η παρούσα πτυχιακή μελέτη διερευνά τις μεθόδους και τα κίνητρα απώλειας βάρους που σχετίζονται με την επιτυχή διατήρηση της απώλειας βάρους, πραγματοποιώντας σύγκριση μεταξύ διατηρούντων και επανακτήσαντων την απώλεια, σε δείγμα ελληνικού πληθυσμού.
Μέθοδος: Το ερευνητικό κομμάτι της πτυχιακής αποτελείται από την μελέτη παρατήρησης MedWeight. Στην μελέτη συμμετείχαν εθελοντές άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 18-65 ετών, που είχαν υπάρξει τουλάχιστον υπέρβαροι, είχαν σημειώσει σκόπιμη απώλεια βάρους τουλάχιστον 10%, και είτε διατηρούσαν την απώλεια αυτή για τουλάχιστον ένα έτος (διατηρούντες), είτε είχαν επανακτήσει βάρος (επανακτήσαντες). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μέσω του ιστότοπου της μελέτης ερωτηματολόγια για διάφορες παραμέτρους συμπεριλαμβανομένων των δημογραφικών χαρακτηριστικών και του ιστορικού βάρους/ απώλειας βάρους. Η ενότητα του ιστορικού βάρους περιλάμβανε τις εξής υποενότητες: απώλεια βάρους και όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν καθώς και τα κίνητρα της απώλειας, και τα κίνητρα της διατήρησης βάρους.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 607 εθελοντές εκ των οποίων 62,3% ήταν γυναίκες και το 30,5% ήταν άνδρες. Οι διατηρούντες ήταν 427 και οι επανακτήσαντες 180. Οι διατηρούντες ήταν 32,2±9,8 ετών με ΔΜΣ 25,8± 4,5 kg/m2 και οι επανακτήσαντες 36±10,6 ετών με ΔΜΣ 31,7±5,5 kg/m2 (p<0,001 και για τις δύο συγκρίσεις). Η αρχική απώλεια βάρους ήταν μεγαλύτερη για τους διατηρούντες, 27,4±10,3% σε σχέση με τους επανακτήσαντες 18,5±7% , p<0,001. Οι διατηρούντες βρίσκονταν σε βάρος μικρότερο από το αρχικό τους κατά 22,9±10,3% για 2,9 (1,7-5,8) έτη. Οι περισσότεροι διατηρούντες ανέφεραν απώλεια βάρους χωρίς εξωτερική βοήθεια (60,7%), πραγματοποίησαν αλλαγές και στη δίαιτα και στην άσκηση (61,2%) και κινητοποιήθηκαν κυρίως από λόγους εμφάνισης για την επίτευξη της απώλειας (81%). Οι περισσότεροι επανακτήσαντες ανέφεραν απώλεια βάρους με τη βοήθεια διαιτολόγου (62,8%), πραγματοποίησαν αλλαγές μόνο στη δίαιτα (49,7%) και κινητοποιήθηκαν κυρίως από λόγους εμφάνισης για την επίτευξη της απώλειας βάρους (83,3%). Όσον αφορά τη διατήρηση το κίνητρο της εμφάνισης εξακολουθεί να είναι το πιο συχνά αναφερόμενο κίνητρο και από τα δύο φύλα. Οι άνδρες ανέφεραν ότι κινητοποιούνται περισσότερο από λόγους υγείας σε σχέση με τις γυναίκες ( 39,8% έναντι 24,1%, p<0,001) και οι γυναίκες από λόγους ευκολίας στην κίνηση (56,8%
6
έναντι 35,4%, p<0,01), ευκολίας στην άθληση (24,8% έναντι 15,5%, p<0,001) και επαγγελματικούς λόγους (9,8% έναντι 6,1%, p<0,01).
Συμπεράσματα: Εντοπίστηκαν ποίκιλλες διαφορές μεταξύ των ατόμων που διατηρούν το βάρος τους και αυτών που επανακτούν το απολεσθέν βάρος. Η μακροχρόνια διατήρηση απαιτεί μόνιμες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Οι κύριοι άξονες στους οποίους βασίζεται η διατήρηση είναι η δίαιτα και η άσκηση. Ακόμη, τα κίνητρα που ωθούν ένα άτομο να πραγματοποιήσει απώλεια βάρους είναι σημαντικοί παράγοντες της επιτυχίας ρύθμισης βάρους. Δεν είναι όλα τα κίνητρα ποιοτικά ίσα. Επίσης μεταβάλλονται καθώς το άτομο περνά από το στάδιο της απώλειας στην φάση της διατήρησης. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να εστιάσει στην μακροχρόνια προοπτική παρακολούθηση των διατηρούντων και σε κλινικές δοκιμές που θα αναδείξουν ποιες από τις υποψήφιες συμπεριφορές είναι αυτές που μπορούν εν τέλει να οδηγήσουν στη διατήρηση της απώλειας βάρους.
Μέθοδος: Το ερευνητικό κομμάτι της πτυχιακής αποτελείται από την μελέτη παρατήρησης MedWeight. Στην μελέτη συμμετείχαν εθελοντές άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 18-65 ετών, που είχαν υπάρξει τουλάχιστον υπέρβαροι, είχαν σημειώσει σκόπιμη απώλεια βάρους τουλάχιστον 10%, και είτε διατηρούσαν την απώλεια αυτή για τουλάχιστον ένα έτος (διατηρούντες), είτε είχαν επανακτήσει βάρος (επανακτήσαντες). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μέσω του ιστότοπου της μελέτης ερωτηματολόγια για διάφορες παραμέτρους συμπεριλαμβανομένων των δημογραφικών χαρακτηριστικών και του ιστορικού βάρους/ απώλειας βάρους. Η ενότητα του ιστορικού βάρους περιλάμβανε τις εξής υποενότητες: απώλεια βάρους και όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν καθώς και τα κίνητρα της απώλειας, και τα κίνητρα της διατήρησης βάρους.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 607 εθελοντές εκ των οποίων 62,3% ήταν γυναίκες και το 30,5% ήταν άνδρες. Οι διατηρούντες ήταν 427 και οι επανακτήσαντες 180. Οι διατηρούντες ήταν 32,2±9,8 ετών με ΔΜΣ 25,8± 4,5 kg/m2 και οι επανακτήσαντες 36±10,6 ετών με ΔΜΣ 31,7±5,5 kg/m2 (p<0,001 και για τις δύο συγκρίσεις). Η αρχική απώλεια βάρους ήταν μεγαλύτερη για τους διατηρούντες, 27,4±10,3% σε σχέση με τους επανακτήσαντες 18,5±7% , p<0,001. Οι διατηρούντες βρίσκονταν σε βάρος μικρότερο από το αρχικό τους κατά 22,9±10,3% για 2,9 (1,7-5,8) έτη. Οι περισσότεροι διατηρούντες ανέφεραν απώλεια βάρους χωρίς εξωτερική βοήθεια (60,7%), πραγματοποίησαν αλλαγές και στη δίαιτα και στην άσκηση (61,2%) και κινητοποιήθηκαν κυρίως από λόγους εμφάνισης για την επίτευξη της απώλειας (81%). Οι περισσότεροι επανακτήσαντες ανέφεραν απώλεια βάρους με τη βοήθεια διαιτολόγου (62,8%), πραγματοποίησαν αλλαγές μόνο στη δίαιτα (49,7%) και κινητοποιήθηκαν κυρίως από λόγους εμφάνισης για την επίτευξη της απώλειας βάρους (83,3%). Όσον αφορά τη διατήρηση το κίνητρο της εμφάνισης εξακολουθεί να είναι το πιο συχνά αναφερόμενο κίνητρο και από τα δύο φύλα. Οι άνδρες ανέφεραν ότι κινητοποιούνται περισσότερο από λόγους υγείας σε σχέση με τις γυναίκες ( 39,8% έναντι 24,1%, p<0,001) και οι γυναίκες από λόγους ευκολίας στην κίνηση (56,8%
6
έναντι 35,4%, p<0,01), ευκολίας στην άθληση (24,8% έναντι 15,5%, p<0,001) και επαγγελματικούς λόγους (9,8% έναντι 6,1%, p<0,01).
Συμπεράσματα: Εντοπίστηκαν ποίκιλλες διαφορές μεταξύ των ατόμων που διατηρούν το βάρος τους και αυτών που επανακτούν το απολεσθέν βάρος. Η μακροχρόνια διατήρηση απαιτεί μόνιμες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Οι κύριοι άξονες στους οποίους βασίζεται η διατήρηση είναι η δίαιτα και η άσκηση. Ακόμη, τα κίνητρα που ωθούν ένα άτομο να πραγματοποιήσει απώλεια βάρους είναι σημαντικοί παράγοντες της επιτυχίας ρύθμισης βάρους. Δεν είναι όλα τα κίνητρα ποιοτικά ίσα. Επίσης μεταβάλλονται καθώς το άτομο περνά από το στάδιο της απώλειας στην φάση της διατήρησης. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να εστιάσει στην μακροχρόνια προοπτική παρακολούθηση των διατηρούντων και σε κλινικές δοκιμές που θα αναδείξουν ποιες από τις υποψήφιες συμπεριφορές είναι αυτές που μπορούν εν τέλει να οδηγήσουν στη διατήρηση της απώλειας βάρους.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-06-02
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Απώλεια βάρους
Διαιτητική θεραπεία
Παχυσαρκία - Θεραπεία
Διαχείριση βάρους
Διαιτητική θεραπεία
Παχυσαρκία - Θεραπεία
Διαχείριση βάρους
Λέξεις-κλειδιά:
Μέθοδοι απώλειας βάρους, κίνητρα διατήρησης βάρους, κίνητρα απώλειας βάρους, Μέθοδοι διατήρησης βάρους
Περιγραφή:
92 σ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
