Πρωτότυπος Τίτλος:
Αποτίμηση διαιτητικών συνηθειών ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 που φέρουν αντλίες ινσουλίνης
Συγγραφέας:
Μανωλάκη, Ειρήνη, Εμμανουήλ
Επιβλέπων καθηγητής:
Κοντογιάννη, Μερόπη
Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 (ΣΔ1) αποτελεί μια χρόνια μεταβολική διαταραχή η οποία προκύπτει από την αυτοάνοση καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή και έκκριση της ινσουλίνης, με κύρια συνέπεια την εμφάνιση αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί θεραπεία για τον ΣΔ1. Η αντιμετώπιση της νόσου στηρίζεται στην φαρμακευτική αγωγή, μέσω της εφόρου ζωής εξωγενούς χορήγησης ινσουλίνης, και σε αλλαγές του τρόπου ζωής, κυρίως μέσω της ιατρικής διατροφικής θεραπείας.
Σκοπός: Δεδομένου του ρόλου της διατροφής στην διαχείριση του ΣΔ1 και την πρόληψη των επιπλοκών της νόσου, σημαντική είναι η διερεύνηση των διαιτητικών συνηθειών των ατόμων με ΣΔ1. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αποτίμηση της διαιτητικής πρόσληψης σε επίπεδο θρεπτικών συστατικών και ομάδων τροφίμων και του βαθμού υιοθέτησης της Μεσογειακής δίαιτας σε ασθενείς με ΣΔ1 που φέρουν αντλίες ινσουλίνης, η αξιολόγηση του επιπέδου συμμόρφωσης των ασθενών στις κατευθυντήριες διαιτητικές συστάσεις και η διερεύνηση της συσχέτισης των διαιτητικών συνηθειών με τον γλυκαιμικό έλεγχο.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη εντάχθηκαν 55 ασθενείς με ΣΔ1 που έφεραν αντλία ινσουλίνης (18 άνδρες, 37 γυναίκες) με μέσο όρο ηλικίας τα 38,9 ± 13,6 έτη. Στο σύνολο του δείγματος πραγματοποιήθηκε λήψη ιατρικού, φαρμακευτικού και κοινωνικού ιστορικού, μέτρηση ανθρωπομετρικών παραμέτρων και συμπλήρωση ερωτηματολογίων φυσικής δραστηριότητας (APAQ). Η αποτίμηση των διαιτητικών συνηθειών έγινε μέσω της συμπλήρωσης 3 ανακλήσεων 24ώρου και ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων (FFQ). O βαθμός προσκόλλησης στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής υπολογίστηκε μέσω του δείκτη MedDietScore. Προκειμένου να αξιολογηθεί η συμμόρφωση των εθελοντών στις κατευθυντήριες διαιτητικές συστάσεις, η διαιτητική πρόσληψη ενέργειας και μακροθρεπτικών συστατικών συγκρίθηκαν με τις διαιτητικές συστάσεις της Ευρωπαϊκής Εταιρίας για την μελέτη του διαβήτη και της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρίας και η διαιτητική πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών με τις Διαιτητικές Τιμές Αναφοράς της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων. Η αξιολόγηση του γλυκαιμικού ελέγχου έγινε με βάση την τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c).
Αποτελέσματα: Στο σύνολο του δείγματος παρατηρήθηκε μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων (39,4 ± 8,23%) και διαιτητικών ινών [10,2 (6,53, 14,4) γρ./1000 kcal/ημέρα και 16,4 (11,7, 23,7) γρ./ημέρα] και αυξημένη κατανάλωση λιπιδίων (41,9 ± 6,22%) καθώς και ελάχιστα αυξημένη κατανάλωση σακχάρων (11,8 ± 5,12%) και κορεσμένων λιπαρών οξέων (13 ± 3,09%) σε σύγκριση με τις κατευθυντήριες συστάσεις. Σε επίπεδο μικροθρεπτικών συστατικών φάνηκε ότι η κατανάλωση καλίου [2.450 (1.850, 2.945) mg], ασβεστίου [740 (499, 1.102) mg], μαγνησίου [281 (192, 406) mg], σιδήρου [12,35 ± 5,14], βιταμίνης C [62,9 (37,4, 116) mg], βιταμίνης Β6 [1,44 (1,14, 1,85) mg] και βιταμίνης B12 [3,65 (2,26, 5,20) μg] ήταν για το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος χαμηλότερη των Διαιτητικών Τιμών Αναφοράς. Η μέση τιμή του δείκτη MedDietScore στο σύνολο του δείγματος ήταν 33,2 ± 5,96, αναδεικνύοντας μια μέτρια προσκόλληση των ασθενών στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής. Όταν το δείγμα χωρίστηκε σε 2 ομάδες με βάση την διάμεση τιμή της HbA1c η οποία ήταν 7, δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική διαφορά στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών, ομάδων τροφίμων και στο βαθμό υιοθέτησης της Μεσογειακής δίαιτας ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Συμπεράσματα: Σε σύγκριση με τις κατευθυντήριες οδηγίες, στο σύνολο του δείγματος παρατηρήθηκε αυξημένη κατανάλωση λιπιδίων και μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων και διαιτητικών ινών, αλλά και μία ελάχιστα αυξημένη κατανάλωση σε επίπεδο κορεσμένων λιπαρών οξέων και σακχάρων. Η διαιτητική πρόσληψη καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου, βιταμίνης C, βιταμίνης Β6 και βιταμίνης B12 ήταν χαμηλότερη των ημερήσιων διαιτητικών τιμών αναφοράς. Επίσης, παρατηρήθηκε μέτρια προσκόλληση στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής.
Σκοπός: Δεδομένου του ρόλου της διατροφής στην διαχείριση του ΣΔ1 και την πρόληψη των επιπλοκών της νόσου, σημαντική είναι η διερεύνηση των διαιτητικών συνηθειών των ατόμων με ΣΔ1. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αποτίμηση της διαιτητικής πρόσληψης σε επίπεδο θρεπτικών συστατικών και ομάδων τροφίμων και του βαθμού υιοθέτησης της Μεσογειακής δίαιτας σε ασθενείς με ΣΔ1 που φέρουν αντλίες ινσουλίνης, η αξιολόγηση του επιπέδου συμμόρφωσης των ασθενών στις κατευθυντήριες διαιτητικές συστάσεις και η διερεύνηση της συσχέτισης των διαιτητικών συνηθειών με τον γλυκαιμικό έλεγχο.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη εντάχθηκαν 55 ασθενείς με ΣΔ1 που έφεραν αντλία ινσουλίνης (18 άνδρες, 37 γυναίκες) με μέσο όρο ηλικίας τα 38,9 ± 13,6 έτη. Στο σύνολο του δείγματος πραγματοποιήθηκε λήψη ιατρικού, φαρμακευτικού και κοινωνικού ιστορικού, μέτρηση ανθρωπομετρικών παραμέτρων και συμπλήρωση ερωτηματολογίων φυσικής δραστηριότητας (APAQ). Η αποτίμηση των διαιτητικών συνηθειών έγινε μέσω της συμπλήρωσης 3 ανακλήσεων 24ώρου και ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων (FFQ). O βαθμός προσκόλλησης στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής υπολογίστηκε μέσω του δείκτη MedDietScore. Προκειμένου να αξιολογηθεί η συμμόρφωση των εθελοντών στις κατευθυντήριες διαιτητικές συστάσεις, η διαιτητική πρόσληψη ενέργειας και μακροθρεπτικών συστατικών συγκρίθηκαν με τις διαιτητικές συστάσεις της Ευρωπαϊκής Εταιρίας για την μελέτη του διαβήτη και της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρίας και η διαιτητική πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών με τις Διαιτητικές Τιμές Αναφοράς της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων. Η αξιολόγηση του γλυκαιμικού ελέγχου έγινε με βάση την τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c).
Αποτελέσματα: Στο σύνολο του δείγματος παρατηρήθηκε μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων (39,4 ± 8,23%) και διαιτητικών ινών [10,2 (6,53, 14,4) γρ./1000 kcal/ημέρα και 16,4 (11,7, 23,7) γρ./ημέρα] και αυξημένη κατανάλωση λιπιδίων (41,9 ± 6,22%) καθώς και ελάχιστα αυξημένη κατανάλωση σακχάρων (11,8 ± 5,12%) και κορεσμένων λιπαρών οξέων (13 ± 3,09%) σε σύγκριση με τις κατευθυντήριες συστάσεις. Σε επίπεδο μικροθρεπτικών συστατικών φάνηκε ότι η κατανάλωση καλίου [2.450 (1.850, 2.945) mg], ασβεστίου [740 (499, 1.102) mg], μαγνησίου [281 (192, 406) mg], σιδήρου [12,35 ± 5,14], βιταμίνης C [62,9 (37,4, 116) mg], βιταμίνης Β6 [1,44 (1,14, 1,85) mg] και βιταμίνης B12 [3,65 (2,26, 5,20) μg] ήταν για το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος χαμηλότερη των Διαιτητικών Τιμών Αναφοράς. Η μέση τιμή του δείκτη MedDietScore στο σύνολο του δείγματος ήταν 33,2 ± 5,96, αναδεικνύοντας μια μέτρια προσκόλληση των ασθενών στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής. Όταν το δείγμα χωρίστηκε σε 2 ομάδες με βάση την διάμεση τιμή της HbA1c η οποία ήταν 7, δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική διαφορά στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών, ομάδων τροφίμων και στο βαθμό υιοθέτησης της Μεσογειακής δίαιτας ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Συμπεράσματα: Σε σύγκριση με τις κατευθυντήριες οδηγίες, στο σύνολο του δείγματος παρατηρήθηκε αυξημένη κατανάλωση λιπιδίων και μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων και διαιτητικών ινών, αλλά και μία ελάχιστα αυξημένη κατανάλωση σε επίπεδο κορεσμένων λιπαρών οξέων και σακχάρων. Η διαιτητική πρόσληψη καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου, βιταμίνης C, βιταμίνης Β6 και βιταμίνης B12 ήταν χαμηλότερη των ημερήσιων διαιτητικών τιμών αναφοράς. Επίσης, παρατηρήθηκε μέτρια προσκόλληση στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-10-16
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διαιτολογία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Σακχαρώδης διαβήτης - Διαιτολογικές απόψεις
Λέξεις-κλειδιά:
Διαιτητικές Συνήθειες, γλυκαιμικός έλεγχος, γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, αντλία ινσουλίνης, Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1
Περιγραφή:
70 σ.:εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
