Πρωτότυπος Τίτλος:
Εκτίμηση της επιδεκτικότητας στους φυσικούς κινδύνους και πολεοδομική εξέλιξη της παράκτιας ζώνης του Ν. Πιερίας / Παραλία Κατερίνης
Συγγραφέας:
Μαυροματίδη, Ασημίνα
Επιβλέπων καθηγητής:
Καρύμπαλης, Ευθύμιος
Περίληψη:
Την τελευταία δεκαετία η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, τόσο για την επιστημονική κοινότητα, όσο και για το κρατικό μηχανισμό σε θέματα λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων. Η τουριστική ανάπτυξη έχει οδηγήσει σε αυξανόμενες οικιστικές πιέσεις στον παράκτιο χώρο, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη μελέτη των ευαίσθητων παράκτιων περιοχών, προκειμένου να βρεθούν οι κατάλληλες λύσεις για τη θωράκισή τους.
Στόχος της συγκεκριμένης εργασίας είναι η προσπάθεια εκτίμησης των επιπτώσεων από ενδεχόμενη αύξηση της θαλάσσιας στάθμης για το τουριστικά αξιοποιημένο τμήμα του Νομού Πιερίας, που περιλαμβάνει τους οικισμούς Παραλία Κατερίνης, Σκάλα Κατερίνης, Ολυμπιακή Ακτή και Παραλία Κορινού και εκτίνεται βόρεια ως την περιοχή των αλυκών του Κίτρους και νότια ως τις εκβολές του χειμάρρου Μαυρονερίου. Για το σκοπό αυτό εφαρμόζεται ο Δείκτης Παράκτιας Επικινδυνότητας – Coastal Vulnerability Index (CVI) που έχει προταθεί για την εκτίμηση της τρωτότητας των ακτών των ΗΠΑ και του Καναδά, αλλά έχει επίσης εφαρμοσθεί και σε περιοχές του Ελλαδικού χώρου. Για τον υπολογισμό του Δείκτη συνεκτιμήθηκαν οι εξής έξι παράμετροι: η γεωμορφολογία, η παράκτια κλίση, οι ιστορικές οριζόντιες μεταβολές της ακτογραμμής, η σχετική άνοδος της θαλάσσιας στάθμης, το μέσο παλιρροιακό εύρος και το μέσο σημαντικό ύψος κύματος. Για κάθε μια παράμετρο η ακτή βαθμονομήθηκε σε πέντε κατηγορίες επικινδυνότητας (1|πολύ χαμηλή έως 5|πολύ υψηλή), οδηγώντας στη διαπίστωση ότι το 43.6% του συνόλου της ακτογραμμής, η οποία φιλοξενεί κυρίως αστικές χρήσεις (ακτές οικισμών) και βοσκότοπους, χαρακτηρίζεται ως πολύ υψηλής επικινδυνότητας.
Ο παράκτιος χώρος χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του και την πολυδιάστατη σημασία του σε κοινωνικό – οικονομικό – περιβαλλοντικό επίπεδο. Τις τελευταίες δεκαετίες, γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτή η επίδραση της έντονης και ανεξέλεγκτης ανάπτυξης των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, με φανερά στοιχεία αλλοίωσης και υποβάθμισης του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος των παράκτιων περιοχών. Τα σύνθετα και πολυτομεακά ζητήματα των παράκτιων ζωνών, δεδομένης της ποικιλίας των φυσικών, οικονομικών, πολιτισμικών και θεσμικών συνθηκών, καθιστούν αναγκαία την υιοθέτηση μιας ευέλικτης και συμμετοχικής στρατηγικής που θα βασίζεται στις αρχές της αειφορικής ανάπτυξης, την «Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών» - ΟΔΠΖ. Ιδίως για τον οικισμό της Παραλίας Κατερίνης, ο οποίος αποτελεί την πλέον δυναμική και ταυτόχρονα ευαίσθητη χωρική ενότητα πάνω στην οποία έχει στηριχθεί η βάση της οικονομίας του Νομού Πιερίας εδώ και δεκαετίες, η ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου αποτελεί προτεραιότητα και ζωτικής σημασίας για την αναπτυξιακή προοπτική της.
Στόχος της συγκεκριμένης εργασίας είναι η προσπάθεια εκτίμησης των επιπτώσεων από ενδεχόμενη αύξηση της θαλάσσιας στάθμης για το τουριστικά αξιοποιημένο τμήμα του Νομού Πιερίας, που περιλαμβάνει τους οικισμούς Παραλία Κατερίνης, Σκάλα Κατερίνης, Ολυμπιακή Ακτή και Παραλία Κορινού και εκτίνεται βόρεια ως την περιοχή των αλυκών του Κίτρους και νότια ως τις εκβολές του χειμάρρου Μαυρονερίου. Για το σκοπό αυτό εφαρμόζεται ο Δείκτης Παράκτιας Επικινδυνότητας – Coastal Vulnerability Index (CVI) που έχει προταθεί για την εκτίμηση της τρωτότητας των ακτών των ΗΠΑ και του Καναδά, αλλά έχει επίσης εφαρμοσθεί και σε περιοχές του Ελλαδικού χώρου. Για τον υπολογισμό του Δείκτη συνεκτιμήθηκαν οι εξής έξι παράμετροι: η γεωμορφολογία, η παράκτια κλίση, οι ιστορικές οριζόντιες μεταβολές της ακτογραμμής, η σχετική άνοδος της θαλάσσιας στάθμης, το μέσο παλιρροιακό εύρος και το μέσο σημαντικό ύψος κύματος. Για κάθε μια παράμετρο η ακτή βαθμονομήθηκε σε πέντε κατηγορίες επικινδυνότητας (1|πολύ χαμηλή έως 5|πολύ υψηλή), οδηγώντας στη διαπίστωση ότι το 43.6% του συνόλου της ακτογραμμής, η οποία φιλοξενεί κυρίως αστικές χρήσεις (ακτές οικισμών) και βοσκότοπους, χαρακτηρίζεται ως πολύ υψηλής επικινδυνότητας.
Ο παράκτιος χώρος χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του και την πολυδιάστατη σημασία του σε κοινωνικό – οικονομικό – περιβαλλοντικό επίπεδο. Τις τελευταίες δεκαετίες, γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτή η επίδραση της έντονης και ανεξέλεγκτης ανάπτυξης των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, με φανερά στοιχεία αλλοίωσης και υποβάθμισης του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος των παράκτιων περιοχών. Τα σύνθετα και πολυτομεακά ζητήματα των παράκτιων ζωνών, δεδομένης της ποικιλίας των φυσικών, οικονομικών, πολιτισμικών και θεσμικών συνθηκών, καθιστούν αναγκαία την υιοθέτηση μιας ευέλικτης και συμμετοχικής στρατηγικής που θα βασίζεται στις αρχές της αειφορικής ανάπτυξης, την «Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών» - ΟΔΠΖ. Ιδίως για τον οικισμό της Παραλίας Κατερίνης, ο οποίος αποτελεί την πλέον δυναμική και ταυτόχρονα ευαίσθητη χωρική ενότητα πάνω στην οποία έχει στηριχθεί η βάση της οικονομίας του Νομού Πιερίας εδώ και δεκαετίες, η ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου αποτελεί προτεραιότητα και ζωτικής σημασίας για την αναπτυξιακή προοπτική της.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2015-10-30
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Γεωγραφία (Γενικά)
Φυσικές καταστροφές
Υδρολογία. Ύδατα
Φυσικές καταστροφές
Υδρολογία. Ύδατα
Λέξεις-κλειδιά:
Παράκτιος Χώρος, Παραλίας Κατερίνης, Διάβρωση, Κλιματική αλλαγή, Άνοδος της στάθμης της Θάλασσας, Δείκτης Παράκτιας Επικινδυνότητας
Περιγραφή:
149 σ., εικ., πίν., διαγρ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
