Περίληψη:
Σύνηθες φαινόμενο στη χώρα μας λόγω της ιδιαιτερότητας του κλίματος και της βλάστησης είναι οι δασικές πυρκαγιές, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες. Εκτός από την περιβαλλοντική επίδραση της πυρκαγιάς και τις καταστροφικές επιπτώσεις σε ό,τι αφορά στο δασικό οικοσύστημα, ιδιαίτερα σημαντικές είναι και οι συνέπειες στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της πληγείσας περιοχής, τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Στην Ελλάδα μετά το καλοκαίρι του 2007 και τις πυρκαγιές που έπληξαν περιοχές της Πελοποννήσου (Αχαΐα, Ηλεία, Κορινθία και Αρκαδία) διαφάνηκε η ανάγκη για προστασία και αποκατάσταση τόσο των καμμένων εκτάσεων, όσο και των τοπικών κοινωνιών. Πέντε χρόνια μετά τις πυρκαγιές που έπληξαν τις παραπάνω περιοχές τι πραγματικά έχει συμβεί, ως προς το ανθρώπινο δυναμικό και την προοπτική ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών; Η πυρκαγιά σε ποιο βαθμό συνετέλεσε στην επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας; Μπορεί κανείς να μιλά για εφαλτήριο για νέες δράσεις και τεχνολογικές εφαρμογές προς αποκατάσταση των καμμένων εκτάσεων;
Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι να αποτιμηθεί η υφιστάμενη κατάσταση μετά τις πυρκαγιές του 2007 των περιοχών που επλήγησαν εντός των ορίων του Ν. Αρκαδίας, από την οπτική των τοπικών πληθυσμών και να διερευνηθεί αν ο αρχικός σχεδιασμός για αποκατάσταση πραγματοποιήθηκε – και σε ποιο βαθμό- ή όχι, σε ποιο ποσοστό συμμετείχαν οι τοπικοί φορείς και οι τοπικές κοινωνίες και ποια ήταν η αντίδραση στην πραγματικότητα που ακολουθεί μετά το άμεσα ορατό καταστροφικό γεγονός, δηλαδή την περιβαλλοντική καταστροφή ή υποβάθμιση.
Περιγραφή:
134 σ., εικ., πίν., διαγρ., χάρτες